1. |
பூமேவு கோகனகப் போதி லரசிருக்கும் மாமேவு பைந்துளப மாதவனும்-தேமேவு |
2. |
புண்டரிக வீட்டோனும் பொன்னுலகை யாள்வோனும் அண்டருந் தானவரு மங்கையினாற்-கொண்டெடுத்த |
3. |
மந்தரமும் வாசுகியும் வாரிதியு மேவருந்த அந்தவமு தங்கடையு மந்நாளிற்-சிந்தைமகிழ் |
4. |
சந்திரனே தேகமெனத் தண்பாற் கடன்மீது வந்துற் பவித்த மதிமானே-ஐந்து |
5. |
தலையரையன் சென்னிகவர்ந் தாருமணஞ் செய்ய மலையரையன் பெற்றெடுத்த மாதைத்-தலைநாள் |
6. |
ஒருகால் பிடித்திருந்தா ருன்னையுல குய்ய இருகால் பிடித்திருந்தா ரென்றும்-திருமாலும் |
7. |
கூரங்க மானபடை கொண்டிருந்துந் தென்னிலங்கை சாரங்க மேகுரங்காச் சாதித்தான்-காரங்கம் |
8. |
பெற்றோன் மனைவியைநீ பெற்றிருந்தா யுன்மகிமை மற்றோர்கொண் டாட வசமாமோ-பொற்றோட்டின் |
9. |
உந்திக் கமலத்தே யுற்பவித்தோன் மாமறைகள் வந்திக்கச் செய்த மகத்துவமும்-புந்திக்குள் |
10. |
எண்ணிச் சராசரங்க ளீரே ழுலகமெல்லாம் பண்ணிக்கை வந்திருந்த பாங்குமேல்-எண்ணுங்கால் |
11. |
நத்திருந்த வெண்கலைமா னாவிற் பிரியாமல் வைத்திருந்த வீறன்றி மற்றுமுண்டோ-கொத்திருந்த |
12. |
அஞ்சுதலை யோன்மதலை யாறுதலை வேன்முருகன் உஞ்சு தலையெடுக்க வுன்மகளைக்-கொஞ்சுமொழி |
13. |
வள்ளியைக் கொண்டிருந்தான் மான்மருக னம்முறையால் வெள்ளிமலை யோனுனக்கு மெய்த்தமையன்-வெள்ளிமலை |
14. |
தங்கமலை பெற்றுவந்த சங்கரனார் மேம்பாடும் செங்கமலை மாலிரட்சை செய்திறமும்-செங்கோலைத் |
15. |
துன்ன நடத்துவதுந் தொக்கபடை தற்சூழ மன்னரென வந்த விறுமாப்பும்-இந்நிலமேல் |
16. |
உன்னாமந் தானுமெத்த வுண்டுபெரு மானென்னல் தன்னாமம் பெற்றபலத் தாலன்றோ-மன்னுகலைக் |
17. |
கோட்டு முனிவனுக்குன் கோட்டி லொருகோடு நாட்டுசென்னி மேலிருந்த நல்வரத்தால்-மோட்டு |
18. |
மகரக் கடலுறங்கு மாலை யயோத்தி நகரிற் புகவழைத்தா னாடிச்-செகதலத்தில் |
19. |
விள்ளுமந்தி மானென்று மிக்கசந்தி மானென்றும் வள்ளல்கட்குப் பேர்கொடுத்த வச்சயமே-எள்ளாத |
20. |
மின்வண்ணப் பின்னலான் வேதண்ட கூடத்தே பொன்வண்ணத்தந்தாதிபோந்துரைப்போன்-உன்வண்ணப் |
21. |
பேர்படைத்த சேரமான் பெற்றபே றிவ்வுலகில் ஆர்படைத்தார் வேந்த ரருங்கலையே-கூரும் |
22. |
இருணாடு மூடாம லேவிளங்கச் செய்வ தருணோத யத்தினா லன்றோ-அருணமே |
23. |
வஞ்சனை செய்காள மாமுனிவ னேவலினால் எஞ்சலில் பூத மெழுந்துருத்துப்-பஞ்சவரைக் |
24. |
கொல்லவந்த போதவரைக் கொல்லாம லேபுரந்த வல்லமை மாயனுக்கும் வாராதே-சொல்லுகின்ற< |
25. |
எள்ளவரை தானடக்கி யீரக் கடலையுண்டாய் உள்ள கலைமுழுது மோங்கநின்றாய் - புள்ளிபெற்ற |
26. |
பொன்னுழையே கும்பனுக்குப் போதித்த தோமுனிவன் தன்னுழையே நீபடித்த சாதளையோ - இந்நிலமேல் |
27. |
மான்றேச மென்றுமதில் வாசிமெத்த வாசியென்றும் தான்றேசஞ் சொல்வதென்ன தப்பிதமோ - கான்றேசம் |
28. |
சொந்தமென்று பன்மிருகஞ் சூழ்ந்தாலு மென்னதென்று வந்து மொழிய வழக்குண்டோ - சந்ததமும் |
28. |
தேனூருஞ் சோலை செறியுங் கலையூரோ மானூரோ நீயிருக்கும் வானகரம் - கானூரும் |
30. |
பொன்னம் பலத்தே புலிபாம் பிருத்தலினால் உன்னம் பலத்தினுக்கே யொப்பாமோ - தன்மையாய் 30 |
31. |
நாடுநக ரம்பலமெந் நாளுமுன்பேர் பெற்றதுபோற் கூடுமோ காவலர்க்குங் கூடாதே - நீடுசெய |
32. |
மாதினைநீ தாங்கு மகிமையன்றி மற்றவட்கு மேதினியி லுண்டோ விசேடமே - மோதுதெவ்வர் |
33. |
கிட்டுஞ் சமர்க்குடைந்து கெட்டோருன் பேர்கண்டால் வெட்டுந் தலையும் விலகுவார் - அட்டதிக்காம் |
34. |
தானங்காக் குந்தேவா தாழ்குழலா ராடவர்க்கு மானங்காக் குந்துரையே வான்பிணையே - கானமுனி |
35. |
சாபத்துக் கஞ்சுவாய் சாலமொழி வார்கண்டால் நீபத் தடிவிலகி நிற்பாயே - கோபத்திற் |
36. |
பாண்டுவெனுஞ் சந்த்ரகுலன் பார்முழுது மோர்குடைக்கீழ் ஆண்டுபுகழ் கொண்ட வரசர்கோன் - தாண்டுகலை |
37. |
மானையெய்த தீவினையால் வானகரி னாடிழந்து கானடைந்து வானுலகங் கைக்கொண்டான் - ஞானமுனி |
38. |
வேத வியாசன் விரித்துரைத்த பாரதத்தில் ஓதுகதை பொய்யோ வுலகறியும் - ஆதலினாற் |
39. |
கோல விரிப்புலியைக் குஞ்சரத்தைக் கொன்றுமுயல் காலின்மிதித் தோனுன்னைக் கைக்கொண்டான் - ஞாலத்தில் |
40. |
சிற்றின மஞ்சும் பெருமை சிறுமைதான் சுற்றமாய்ச் சூழ்ந்து விடுமென்று - கற்றே |
41. |
அறிதலி னாலே யபாயமா மென்று சிறிய வரையிணங்காச் செல்வா - மறியே |
42. |
அரியவற்று ளெல்லா மரிதே பெரியாரைப் பேணித் தமராக் கொளலென்று - பாணித் |
43. |
தரிய வரத்தினையுண் டாக்கும் பெரிய வரையுறவு கொண்டபுத்தி மானே - வரையாப் |
44 |
பிறவிப் பெருங்கட னீந்துவர் நீந்தார் இறைவ னடிசேரா தாரென்ற-முறையால் |
45. |
துறவாகக் காயிலைக டுய்த்தே யரிதாள் மறவாத பாக வதனே-உறநாடிற்< |
46. |
கட்புலங்கா ணாரூபக் கால்வாதத் தைத்தாங்கி விட்புலமு மேழ்கடலு மெத்திசையும்-பெட்புமிகு |
47. |
தண்டலமும் வெற்புஞ் சராசரமு நின்றசைய மண்டலமும் வீதியுஞ்செல் வாசியே-கண்டுகனி |
48. |
பண்போன் மொழிபயிலும் பாவையர்க்கெல் லாமிரண்டு கண்போல வந்த கருங்கலையே-நண்பாகத் |
49. |
தீராத வல்வழக்குத் தேறாக் களவுகன்னம் பேரான வெல்லைப் பிசகுமுதல்-ஆராய்ந்து |
50. |
சுத்த னசுத்தனென்று சோதனையாய் நாக்குமழு வைத்தோதக் கற்பித்த வல்லமைகள்-அத்தனையும் |
51. |
தென்பாகை நாட்டிற் சிறந்தபுல்வாய் மாதென்றே அன்பாகச் சொல்ல வவதரித்தாய்-இன்பாம் |
52. |
துணையேவன் காமத் துயர்க்கடலை நீந்தும் பிணையே கருணைப் பெருக்கே-இணையான |
53. |
காது நடந்தவிரு கண்ணார்க்கு மாடவர்க்கும் தூது நடந்தாரைச் சொல்லக்கேள்-மாதுபங்கர் |
54. |
( தூது சென்றவர்கள் ) சுந்தரர்க்கப் பானாளிற் றூதுசென்றார் பாண்டவர்க்குச் செந்திருமா றூதாகச் சென்றாரே-இந்திரற்கே |
55. |
அந்தநளன் றூதுசென்றா னந்நளனுக் கோதிமந்தான் சந்து நடந்தகதை தப்பிதமோ-முந்தக் |
56. |
குணமாலை ருக்குமணி கொண்டமய றீர மணமாலை கிள்ளைதர வாழ்ந்தார்-தணவாத |
57. |
( மற்றத் தூதுப்பொருள்களின் குறைகள் ) வாளகண்டஞ் செல்லும் வரிக்குயிலைத் தூதனுப்பிற் காளகண்ட நல்வசனங் காட்டுமோ-தாளமலர் |
58. |
ஏற்கு மதுகரத்தை யேவின் மதுபானி நாக்குக் குழறுமே நவ்வியே-மூக்கிலே |
59. |
கோபத்தைக் காட்டுமொரு கொண்டைமயில் போய்க்க லாபத்தைக் காட்டுமில்லை லாபமே-சோபத்தால் |
60. |
அன்னத்தைத் தூதுவிட்டா லவ்வன்னம் பாலுக்கும் பின்னத்தைக் காட்டுமிதம் பேசாதே-சொன்னத்தைச் |
61. |
சொல்லுமே யல்லாமற் றொன்ற விரித்துரைத்து வல்லமையாய்க் கிள்ளைசொல்ல மாட்டாதே-மெல்லவே |
62. |
எத்திசையுஞ் செல்லு மிளம்பூவை தூதுசென்றால் கத்திகை வாங்கக் கலங்குமே-மெத்தவே |
63. |
மேகங் கடுகுரலாய் விள்ளுமல்லா னின்போலப் பாகமுட னின்சொற் பகராதே-மோகமிஞ்சிக் |
64. |
கண்டுயிலும் வேளையினிற் கண்டவனி ருத்திரனைக் கொண்டுவந்த பாங்கியென்பாற் கூடுமோ-தண்டாத |
65. |
என்னெஞ்ச மாங்கவன்பா லெய்தி யெனைமறந்து வன்னெஞ்ச மாயிருந்தால் வாயுண்டோ-தென்மலையத் |
66. |
தென்றலைத் தூதுவிட்டாற் றென்றல் சலனகுணம் மன்றலணி வாங்குமிங்கு வாராதே-துன்று |
67. |
கலையே மணிமே கலையே தவிர்ந்தேன் அலையேய் துரும்பா யலைந்தேன்-மலையாமற் |
68. |
காக்கும் பிணையேவன் காமக் கடற்கரையிற் சேர்க்கும் பிணையே செழுங்கலையே-ஆர்க்குமிகும் |
69. |
ஆசைதந்தோன் பேருமவ னாடு மவனூரும் மாசில் புகழும் வழுத்தக்கேள்-தேசுதரும் |
70. |
( தசாங்கம் - பொதியின்மலை ) அம்புதமு மம்புலியு மாடரவுஞ் சென்னியின்மேற் பம்புதலா லீசன் படிவமாய்-அம்பரமும் |
71. |
பொன்னுமணிக் கோடும் பொருந்திச் சிலைதிகிரி மன்னுதலான் மாலின் வடிவமாய்-இந்நிலமேல் |
72. |
நான்முகஞ் சாகைபல நண்ணிப்பல் பூப்படைத்து மான்மகன் போல வளஞ்சிறந்து-மேன்மை |
73. |
அரம்பைபலர் தற்சூழ்ந்தே யண்டருல கெய்தித் திரம்பெறலாற் றேவேந் திரன்போல்-உரம்பயின்று |
74. |
சந்தனமுங் காரகிலுந் தம்மிற் றலைசிறந்து வந்த பொதிய மலையினான்-செந்தமிழின் |
75. |
(வைகை நதி) ஏடேறச் சைவநிலை யீடேறத் துள்ளுபுனல் கோடேறக் கூடல் குடியேறப்-பீடேறு |
76. |
மூரிக் கயன்மகர மோதித் திரையேற வாரிப் புனலும் வளர்ந்தேறப்-பாரித்து |
77. |
மண்டு புகழேற மாறன் வியப்பேறக் கண்டு சமணர் கழுவேறத்-தண்டுளப |
78. |
மாடேறுஞ் சொக்கர் மதிச்சடையின் மண்ணேற நாடேறும் வைகை நதியினான்-சேடேறும் |
79. |
(தென்பாண்டி நாடு) பூங்காவு மாங்குயிலும் பூட்டு மொழிக்கரும்பும் வாங்காத கீத வரிச்சுரும்பும்-நீங்காத |
80. |
வாவித் தலமும் வனச மலர்க்காடும் காவிப் புதுமலருங் கம்பலையும்-பூவைக்கும் |
81. |
தென்மலய மாருதமுஞ் சேயிழையார் தங்குழுவும் மன்மதனார் பாளையந்தான் வந்ததென-நன்மைதிகழ் |
82. |
தேவேந்து நாட்டினுக்குச் செவ்விதென்று பாவேந்தர் நாவேந்து தென்பாண்டி நாட்டினான்-பூவேந்து |
83. |
(முல்லை மாநகர்) வாணிக்கு நாதனவை வந்திருக்க வேணுமென்று காணிக்கை யாய்ச்சமைத்த காரணமோ-வேணிக்கு |
84. |
வேந்த னுலகம் வெளிறிடவே வேண்டுமென்று வாய்ந்தசெம் பொன்னால் வகுத்ததோ-தேர்ந்துவச்ர |
85. |
வண்ண னுலகு வறியதென்று சொல்லுதற்குப் பண்ணிச் சிறந்த படிவமோ-எண்ணுங்கால் |
86. |
மண்மகளுக் காக வகுத்தமணிப் பீடமோ திண்மைசெறி பேரழகு சேரிடமோ-உண்மை |
87. |
தெரிந்துரைக்க வல்லவரார் சிற்பநூல் கற்றோர் புரிந்தசிற்ப மென்றுலகம் போற்ற-விரிந்தமணிக் |
88 |
கூடமு மேல்வீடுங் கோபுரமு மாமறுகும் மாடமுஞ்சேர் தென்முல்லை மாநகரான் - நாடமிர்தும் |
89. |
(குவளை மாலை) கண்டு நிகர்மொழியார் கண்னு மவர்மனமும் வண்டுஞ் செறிநீல மாலிகையான் - விண்டோர் |
90. |
(குதிரை) மகுட முடியிடறி மாதிரமும் வானின் முகடு நிறைபடல மூட - விகடர் |
91. |
கெடியரணு நெஞ்சிற் கெருவிதமுங் கூட்டி அடியின் குரத்துகள தாக்கிக் - கொடியவிட |
92. |
நெட்டரவு மேனி நெறுநெறெனக் கண்பிதுங்க அட்ட கிரிநின் றசையவே - வட்டமிட்டுக் |
93. |
காற்கதியுங் காற்கதியே காணுமென வீரிரண்டு காற்கதியி லைந்து கதிகாட்டிப் - பாற்கடலில் |
94. |
மாதவனுங் கற்கி வடிவங் கரந்துநிற்க ஆதவ னேழ்பரியு மஞ்சவே - நாதன் |
95. |
வலம்புரி போலவன் மானித்துப் போரில் வலம்புரியுங் கோரரண வாசியான் - சலம்புரிந்து |
96. |
(யானை) திக்கயங்கண் மாதிரத்திற் சென்று புறங்கொடுப்பத் தொக்கயங்க டொக்கெனவே சூறையிட்டு - மிக்க |
97. |
சிகர வடவரையைச் சீறித் தகர்த்து மகர வுததி மடுத்துப் - பகரும் |
98. |
வடவைக் கனலவித்து வான்பிறையை யெட்டித் தடவிக் குணக்கெடுத்துத் தாளாற்-புடவிமன்னர் |
99. |
கொத்தளத்தைக் கோட்டையினைக் கோட்டைக்குக் காக்கவைத்த அத்தளத்தை யெல்லா மணுவாக்கி-எத்தளமும் |
100. |
கண்டு நடுநடுங்கக் காலனுங் கண்புதைப்பக் கொண்டலென நின்றதிருங் குஞ்தரத்தான்-மண்டலத்தில் |
101. |
(மேழிக்கொடி) ஆர்க்கு மதியா தவர்பகையு மஞ்சவே பார்க்கின்ற மேழிப் பதாகையான்-நீர்க்குலவு |
102. |
(முரசு) நத்தோலும் வாரியென்ன நாதரொரு மூவரென்ன முத்தோலுங் காட்டு முரசினான்-எத்திக்கும் |
103 |
(வேற்படை) காற்படையுந் தேர்ப்படையுங் கைக்கிரியு மாவுமாம் நாற்படையுஞ் சூழ ரணபேரி-ஆர்ப்பரித்து |
104. |
வெற்றிசொல்லி வந்த விகட மருவலர்கள் கொற்றமுங் கொற்றக் குடையுமேல்-அற்றுவிழ |
105. |
மாதரங்கம் போல மறுகிக் குதித்துவரு மாதுரங்க மெல்லா மறுகிவிழ-மோதிவரு |
106. |
. சிந்துரங்கள் கோட்டுச் சிரந்துணிந்து கைதுணிந்து சிந்துரங்க ளாகித் திகைக்கவே-வந்த |
107. |
முடித்தேர்க டட்டழிந்து முட்டுந் துரங்கம் மடித்தே வலவன் மடிய-அடுத்துநின்று |
108. |
பாரிட் டெதிர்த்த படைவீரர் சென்னிகு பீரிட் டிரத்தம் பெருகவே-தாரிட்ட |
109. |
தோடுணிய வாடுணியத் துள்ளித் திரண்டுவரு தாடுணிய மோட்டுத் தனுத்துணியக்-கோடுணிய |
110. |
விற்றுணியச் செங்கை விரறுணிய வெற்றிசொன்ன சொற்றுணிய நாக்குத் துணியவே-பற்றுணிய |
111. |
ஒட்டகங்கள் கோடி யுருளச் செயபேரி பெட்டகங்கள் போலப் பிறழவே-கட்டழிந்து |
112. |
சாளையப் பட்டுச் சளப்பட்டுத் தாமிருந்த பாளையப் பட்டும் பறிபட்டு-மூளைகொட்டக் |
113. |
கட்டித் தயிரெனவே கண்டுசில பேயருந்தி எட்டிக் கொழுப்பை யிழுக்கவே-தட்டுசிறை |
114. |
வட்ட மிடுங்கழுகு வந்துகுடல் பற்றியெழல் பட்ட மிடுங்கயிறொப் பாகவே-கொட்டும் |
115. |
குருதி முழுகிநிணங் கொண்டுபருந் தேகல் கருதுங் கருடனெனக் காணப்-பெருகிவரு |
116. |
நன்னீ ரெனவொருபேய் நாடித் தசையருந்திச் செந்நீர் குடித்துத் திகைக்கவே-துன்னி |
117. |
வறட்டுக் கிழட்டுப்பேய் வாய்க்கொழுப்பை நோண்டிக் கறட்டுப்பேய் தின்று களிக்க-முறட்டுப்பேய் |
118. |
வாங்கித் தினுந்தசையை வந்தொருபேய் தட்டிவிட ஏங்கிப் பசியா லிருந்தலற-ஆங்கொருபேய் |
119. |
பேய்ப்பொட்ட லிட்ட பெருங்களத்திற் றின்றதசை வாய்ப்பட்ட தென்று மகிழவே-கூப்பிட்டே |
120. |
அன்று கலிங்கத் தமர்க்களத்துக் கொப்பாக இன்று கிடைத்த தெனப்புகலத்-துன்றுபல |
121. |
கூளி நடனமிடக் கொக்கரித்தே யுக்ரசெய காளி மகிழக் கவந்தமிரு-தாள்பெயரக் |
122. |
காகம் பருந்து கழுகுநிழற் பந்தரிட மாகமின்னார் கல்யாணம் வாய்த்ததென-ஓகைபெறச் |
123. |
சொல்லு மருவார் தொடியிடற வெந்நாளும் வெல்லுமுனை கொண்டவடி வேலினான்-ஒல்லுமணி |
124. |
(ஆணை) வட்டநெடு வேலா வலயம் விளங்குபுவி அட்டதிசை யுஞ்செலுத்து மாணையான்-இட்டமிகச் |
125. |
(வடுகனாததுரையின் பெருமை) சந்ததமுங் கோட்டிச் சவுமியநா ராயணரை வந்தனைசெய் தொப்பமிடு வண்கையான்-நந்துலவு |
126. |
தென்குளந்தை மேவுஞ் செயசிங்கங் கோகனக மின்குழந்தை போலும் விசித்திரவான்-முன்குழந்தை |
127. |
ஆமப் பருவத்தே யம்பொற் சுடிகைதந்த சோமனுக்கு நேராந் துரைராயன்-பூமன் |
128. |
முரசுநிலை யிட்டு முடிதரித்தே சேதுக் கரசுநிலை யிட்ட வபயன்-வரசதுரன் |
129. |
தண்டளவ மாலைச் சசிவர்ண பூபனருள் கொண்ட லுபய குலதீபன்-மண்டலிகன் |
130. |
ராச புலிவடுக நாத பெரியுடையான் ராச னிவனாண்மை நாகரிகன்-யோசனையும் |
131. |
(தலைவன் பெருமை) மந்திரமு மொன்னார் வணங்கத் தனுவெடுத்த தந்திரமு நீயோகத் தன்மையும்-வந்த |
132. |
திரமாங் கணக்கினுட்பந் திட்ப நிதானம் பரராச வட்டமுணர் பாங்கும்-தரம்பகுத்துத் |
133. |
திட்டவட்ட மாய்நிதியந் தேடுவதுஞ் சீமைநவ சட்டமெனக் காக்குஞ் சமர்த்துமேல்-வட்டமாம் |
134 |
வல்லமையுங் காதல்விசு வாசமுங்கண் டேநமக்கு நல்லமைச்ச னென்று நவமணிப்பூண்-பல்லக்குத் |
135. |
தண்டிகை யூர்கவரி தண்கவிகை காளாஞ்சி கண்டிகை முத்தங் கவனமாத்-திண்டிறல்சேர் |
136. |
மத்தகெச மாதி வரிசைநல்கு மந்த்ரிதள கத்த னுபய கனயோகன்-நித்தநித்தம் |
137. |
ஈகைக் கிணையென்றோ வேற்றலருந் தண்ணளியோ மேகத்தின் கால்விலங்கு வெட்டுவித்தோன்-ஆகையினால் |
138. |
காராள னாகினான் கங்கைசுத னாயினான் பாராம னீலி பழி துடைத்தோன்-பேராகச் |
139. |
சூலி முதுகிற் சுடுசோ றளித்துமொரு சூலி பசியாற்றத் தூங்கிரவிற்-சாலி |
140. |
முளைவாரி யன்னமிட்டோன் முத்தமிழ்க்குப் பாம்பின் வளைவாயிற் கைநீட்டும் வள்ளல்-இளையாமற் |
141. |
பட்டாடை கீறிப் பருஞ்சிலந்தி காட்டிவெகு நெட்டாய் விருது நிறுத்தினோன்-மட்டாரும் |
142. |
பைந்தருவுக் கொப்பென்றோ பாலிக்கு முன்கையைச் சந்தனமாய் வைத்தரைத்த தாடாளன்-முந்தக் |
143. |
கொடுக்குங் குணமோ குழந்தைசொன்ன தென்றோ அடுக்கு மவன்மீதி லன்போ-எடுக்கும் |
144. |
இருநிதியு நெல்லா யிரக்கலமுந் தந்தே ஒருகவிதை கொண்டுபுக ழுற்றோன்-பெருமைசேர் |
145. |
(அவன் செய்த தர்மங்கள்) கோலமிகு குன்றாக் குடியிலே நீடூழி காலமெல்லா நிற்கவே கற்கட்டிச்-சூலத்திற் |
146. |
றன்னூற்றுக் காணத் தடாகப் பிரதிட்டைசெய்து செந்நூற் றுறையாற் சினகரமும்-பொன்னாற் |
147. |
படித்துறையும் பூந்தருவும் பைந்தருவும் வேதம் படித்துறையு மண்டபமும் பாங்காய்-முடித்துவைத்தே |
148. |
போற்றிய வையா புரியென்று பேருமிட்டு நாற்றிசையோர் போற்றுவள்ளி நாதருக்கே-தோற்றுதினக் |
149. |
கட்டளையுந் த்வாதசிக் கட்டளையுந் தைப்பூசக் கட்டளையு மேநடத்துங் கங்கைகுலன்-மட்டுவிரி |
150. |
சீதளியார் புத்தூர்த் திருத்தளியார் கொன்றைவன நாதனார் வயிரவ நாதருக்கும்-சீதமலர் |
151 |
நல்லமங்கை பாகருக்கு நம்பும் வயிரவர்க்கும் வல்ல திருக்கோட்டி மாதவர்க்கும்-கல்லியன்முன் |
152. |
மண்டபமு நெய்விளக்கு மாமதிலும் வாகனமும் தண்டலையும் வில்வத் தளமலர்கள்-கொண்டதோர் |
153. |
நித்தியநை மித்தியமு நேயமாய்த் தானடக்கப் பத்தியுட னேயமைந்த பண்பினான்-நத்துலவு |
154. |
தென்பாக நேரிக்குச் சேர்ந்த வடபாலில் வன்பாங் கரடிபுலி மான்மரைகள்-துன்பான |
155. |
கள்ளர் குடியிருக்குங் காட்டைவெட்டி நாடாக்கிப் புள்ளலம்பு சோலை புதுக்கியே-பள்ளநீர் |
156. |
முன்பார் புகழ முனைவேந்தர் கொண்டாட வன்பாரை வெட்டியுநீர் மல்கவே-அன்பாரும் |
157. |
மண்டலிகன் முத்து வடுகநா தச்சமுத்ரம் கண்டுபுகழ் கண்டமார்க் கண்டனாம்-கொண்டல் |
158. |
அரசன் பெரியவுடை யான்மகிழ்ந்து வெற்றி புரிகின்ற சோழ புரத்தில்-திருவளரும் |
159. |
கந்தவனப் பொய்கைக் கரையினுக்கு மேற்றிசையில் அந்தமிகு பாற்கடலி தாமென்னச்-சந்ததமும் |
160. |
செய்கை தவறா திருந்ததிரி யம்பகப் பொய்கைதனைக் கண்டிருந்த புண்ணியவான்-செய்திகழும் |
161. |
வைகை நதிநீர மானபரம் பைக்குடியிற் பொய்கைசெறி கூபம் புனற்பந்தல்-மைகவியும் |
162 |
நந்தவனம் பூஞ்சோலை நன்மடமு மேயிற்றி அந்தணர் சாலை யமைத்துவைத்தே-முந்தப் |
163. |
படிக்கட் டளையாய்ப் பசித்துவந்தோர்க் கெல்லாம் கொடிக்கட்டி யன்னங் கொடுத்தோன்-வடிக்கட்டும் |
164. |
தன்ம சரீரன் றரும சகாயனெழில் மன்மத ரூபனடல் வாளபிமன்-நன்மைசேர் |
165. |
தன்னை யடுத்தோரைத் தாய்போலத் தாபரிப்போன் பின்னையெண்ணா மற்கொடுக்கும் பேராளன்-பொன்னைப் |
166. |
புதைப்பார் மணாளன் புருடமக மேரு சுதைப்பார் புகழ்விளைக்குஞ் சோமன்-சுதைப்புவியைக் |
167. |
காக்குங் கருணா கரனா மனுநீதன் வாக்கி லிரண்டுரையா மானபரன்-ஆர்க்கும் |
168. |
உபகாரஞ் செய்யவென்றே யோதுநூல் கற்றோன் அபகாரஞ் செய்ய வறியான்-சுபகாரி |
169. |
துட்டருக்கு நிட்டூரன் றுட்டருக்கு மார்பாணி சிட்டருக்கு நன்மைபுரி செங்கோலான்-மட்டுவிரி |
170. |
( அவயவச் சிறப்பு ) மாப்பதுமன் போலவே வந்தமுனி நல்யாகம் காப்பனெனச் சென்றமலர்க் காலினான்-ஆர்ப்பரித்துச் |
171. |
சொந்தமென விந்தையுறை தோளினான் கோகனகை வந்து குடியிருக்கு மார்பினான்-வந்தவரை |
172. |
வங்கணங் கட்டி வசந்தத் தியாகநல்கக் கங்கணங் கட்டுமிரு கையினான்-கொங்கு |
173. |
பரந்த மடவார் பயோதரத்தி லேந்தும் நரந்தம் பரிமளிக்கு நாசி-பொருந்தினோன் |
174. |
ஆனவித்தை யெல்லா மறிந்தாலுங் காந்தருவ கானவித்தை கேட்குமிரு காதினான்-நானிலத்திற் |
175. |
கீர்த்தி கரித்துக் கிளைக்கின்ற சந்த்ரவிம்பம் மூர்த்தி கரித்த முகத்தினான்-பார்த்திபரில் |
176. |
மூவேந்தர் போலவந்து முத்தமிழை யாராய்ந்து பாவேந்தை வாழவைத்த பாக்கியவான்-பூவேந்து |
177. |
(தந்தை முதலியோர்) காத்தவரா யன்பாலன் காணுமைவர் பேரிடரைத் தீர்த்தவரா யன்புபுரி சீதரமால்-பார்த்தனுக்குக் |
178. |
காண்டா வனதகனங் காண ரதமூர்ந்தோன் வேண்டார் வணங்கவரி வில்லெடுத்தோன்-சேண்டாங்கி |
179. |
நில்லாமற் றிக்கயங்க ணேர்ந்தாலு நல்லதென்று மல்லாட மார்புதட்டும் வல்லமையான்-நல்லாரை |
180. |
ஆய்ந்தா தரிக்கு மறிவினான் மேருவரை சாய்ந்தாலு மீளநடுந் தந்திரவான்-ஏந்துமலர்த் |
181. |
தேன்றொட்ட விந்திரவி தெற்குவடக் கானாலும் தான்றொட்ட வாரந் தவறாதான்-கான்றொட்ட |
182. |
செய்க்குவளை நித்திலஞ்சூழ் தென்முல்லை யாதிபதி மைக்குவளை மாலையணி மார்பினான்-திக்கு |
183. |
விசையஞ் செலுத்தி விருதொன்று கட்டி இசையெங்கு மேசெலுத்து மெங்கோன்-திசையாள் |
184. |
அதுலன் குளந்தைக் கரசன் மகிழும் சதுரனாம் ராமக்ருஷ்ணன் றம்பி-மதுரமொழி |
185. |
சொன்னவிச்வ நாதனுக்குஞ் சூரியநா ராயணற்கும் பின்னவன் கீர்த்திப் பிரதாபன்-மன்னுகலி |
186. |
கோபன் கவிவேந்தர் கொண்டாட வந்தபற்ப நாபன் சசிவன்ன ராசனுக்கும்-சோபந்தீர் |
187. |
சோமன் குலத்தருமன் சுப்பிர மண்யனுக்கும் சேமநிதி யான சிறுதாதை-பூமணிகா |
188. |
உந்துதிருப் பாற்கடலி லுற்பவித்த தண்மதிபோல் முந்து வலம்புரியின் முத்தம்போல்-வந்த |
189. |
நனையகஞ்சேர் நீலமணி ராமக்ருஷ்ண மாலைத் தனைய னெனமகிழ்ந்த தந்தை-அனகன் |
190. |
தருநமசி வாயமன்னன் றந்தகயி லாசன் மருக னெனவந்த மாமன்-உரிமை |
191. |
அடர்ந்த கிளையா னகந்தை யறியான் மடங்க லெனவே வயங்கொள்-படையான் |
192. |
தொழுந்த கைமையான் சுகந்த புயவான் எழுந்த பிறையா யிரங்கள்-தொழுவோன் |
193. |
பரதந் திரசம் பனதந் திரசிந் திரதன் சுமுகன் செனகன்-சரதன் |
194. |
பொருமந் தரதிண் புயமண் டலிகன் தருவுங் கரமுஞ் சரியென்-றருளவரு |
195. |
காரியுப காரியதி காரிவிவ காரிகுண வாரிநிதி வாரியருள் வாரிமழை-மாரிமத |
196. |
வாரணங் கூப்பிடுமுன் வந்தேன்வந் தேனென்ற நாரணன் றாண்டவ ராயமன்னன்-போரளவி |
197. |
இன்றிளைத்தாய் நாளைவா வென்றே யிராவணற்கு நன்றுரைத்த தாண்டவ ராயமன்னன்-நின்றெதிர்த்து |
198. |
வன்மை புரிந்தோரும் வந்துசர ணென்றடைந்தால் நன்மைபுரி தாண்டவ ராயமன்னன்-சொன்மருவு |
199. |
தாகரிகன் மாற்றலர்பாற் சங்க்ராம கெம்பீரன் நாகரிகன் றாண்டவ ராயமன்னன்-மாகனகக் |
200. |
கோட்டிலங்கை ராவணனைக் கொன்று விபீடணனை நாட்டுதுரை தாண்டவ ராயமன்னன்-கூட்டுசுண்ணம் |
201 |
வல்லசுர மஞ்சரிக்கு மாலைதரு கந்தபொடி நல்லதென்ற தாண்டவ ராயமன்னன்-சொல்லுநெறி |
202. |
கோடா மனுநீதி கொண்டிருந்து வைகைவள நாடாளுந் தாண்டவ ராயமன்னன்-வாடாத |
203. |
(தலைவன் பவனி வரத்தொடங்கல்) தென்னவன்போற் பூலோக தேவேந் திரன்போல மன்னு பவனி வருவதற்கு-முன்னமே |
204. |
நித்திய தான நியம மனுட்டானம் பத்தி தரும்பூசை பண்ணியே-மொய்த்தகன |
205. |
சுற்றம் விருந்துத் தொகுதிபல தற்சூழ உற்ற வறுசுவை சேருண்டி-முற்ற |
206. |
அருந்திமலர் வாய்பூசி யாசார மீதில் இருந்துமின்னார் கண்ணாடி யேந்தத்-துரைவடுக |
207. |
(அணிகளை அணிதல்) நாதமன்ன னுக்கன்றி நானிலத்து வேந்தைவணங் காதமுடி மேற்பாகு கட்டியே-காதிலணி |
208. |
மாணிக்க முத்து மரகதப்பூ மூவருடல் காணிக்க வந்த கவின்காட்டப்-பூணிழையார் |
209. |
கூடி முருகனென்று கும்பிடவே மேற்காதில் ஆடு முருகி னணியணிந்து-சேடுதிகழ் |
210. |
வாக்கிலுறை வெண்கமல மாதுவெளி வந்ததென ஆக்கமிகும் வெண்ணீ றலங்கரித்துத்-தீர்க்கமாய்ப் |
211 |
பார்க்கின் முகமதியின் பாற்களங்கம் வேண்டுமென்றோ சேர்க்குங்கத் தூரித் திலதமிட்டு-நீக்கமின்றி |
212. |
இச்சைசெறி கோகனகைக் கிட்ட திரைபோலப் பச்சைவச்ரம் வைத்த பதக்கமிட்டுக்-கச்சையடர்ந் |
213. |
தோங்கத் தனம்படைத்த வொண்டொடியார் காமசரம் தாங்கரத்ன கண்ட சரந்தாங்கிப்-பூங்கரத்திற் |
214. |
சங்குவளை மாலைசிந்தித் தாழ்குழலார் பின்றொடரச் செங்குவளை மாலை திருத்தியே-பொங்குமுன்னீர் |
215. |
மாகுவலை யந்தாங்க வைத்த மணிச்சுமடாம் வாகு வலைய மணிதரித்து-மாகர் |
216. |
சுரதருவிற் காமவல்லி சுற்றியது போல விரலணியுங் கைச்சரடும் வேய்ந்தே-அரையிற் |
217. |
சலவைகட்டி யொன்னார் தருங்குருதி மாந்திப் புலவுகக்குங் குற்றுடைவாள் பூட்டிக்-கலகம் |
218. |
நிலவுஞ் சகட நெறுநெறென வீழக் கலகலென நீட்டுதண்டைக் காலில்-இலகுரத்ன |
219. |
மிஞ்சியிட்டுக் கொற்றம் விளக்கு மணியோசை அஞ்சியிட்ட பேருக் கபயமென-விஞ்சு |
220. |
வரையில் வெயிலெறிக்கும் வாறுபோற் பீதாம் பரவுத்த ரீகம் பரித்துத்-தரணிமுற்றும் |
221. |
ஓரடி கொண்டளந்தங் கோரடி தூக்கிநின்ற ஈரடியும் பாவடியி லேற்றியே-ஏரடர்க்கும் |
222. |
(யானையின் சிறப்பு) பாடகச் சீறடியார் பங்கயக்கை லாகுதர ஆடகப்பொன் கூடத் தயல்வந்து-ஓடைமின்னல் |
223. |
கொண்டிருண்டெ ழுந்துநின்ற கொண்டலென்ற பண்புகொண்டு தண்டரங்க மொண்டகும்ப சம்பவன்றி-ரண்டவங்கைத் |
2240. |
தொண்டலங்கொ டுண்டுமிழ்ந்து தொந்தமென்று மன்றிலண்டர் கண்டபண்ட ரங்கனந்த கன்கரத்தி-ரண்டுகண்பு |
225. |
தைக்கமொத்தி ருத்ரமிக்க தட்டியட்ட திக்கயத்தின் மத்தகத்தி னைத்தகர்த்து வட்டமிட்டெ-திர்த்தகற்கி |
226. |
கத்திகட்டி விட்டமத்த கத்தினத்தி யைத்துகைத்துச் சத்திரக்க ரத்தரைத்த லத்தினற்சி-ரத்தையெற்றி |
227. |
யுத்தரங்க மீதி லுருத்த ரணவீர பத்திரன் போன்முசலம் பற்றியே-நித்தநித்தம் |
228. |
விந்தை கொலுவிருக்கும் வெற்பொன்று கான்முளைத்து வந்து நடைபயின்ற வாறென்ன-முந்துதெவ்வர் |
229. |
சிந்துஞ் சதுரங்க சேனா சமுத்திரத்தை மந்தரம் போல மதித்துவெற்றி-தந்துநின்று |
230. |
(பவனிவரல்) நந்தா வளக்கரட நால்வாய்ப் பனைத்தடக்கைத் தந்தா வளப்பவனி தான்வரலும்-பிந்தாக் |
231. |
குடைநெருங்கக் கோடி கொடிநெருங்கக் காலாட் படைநெருங்கத் தாவு பரிமா-புடைநெருங்க |
232. |
மள்ளர் குரவை மலிய மதாவளத்தின் வெள்ள மிகுதி மிடையவே-துள்ளிவிட்டு |
233. |
மன்னிய வார்பெலமா மல்லா ரிராசவார் துன்னியவரா வுத்தரணி சூழ்ந்துவர-மின்னுவெள்ளித் |
234. |
. துப்பாக்கி யூழியத்தர் தோமரத்தர் கேடயத்தர் தப்பாது விற்காரர் தற்சூழக்-குப்பாய |
235 |
நேரிசத்தர் வாட்காரர் நேமிதரித் தோர்களிரு பாரிசத்துங் கேப்புலியொப் பாகவரத்-தாரிசைத்த |
236. |
(வாத்தியங்கள்) ஒட்டகத்தின் கூன்முதுகி னோங்குமத குஞ்சரமேற் கொட்டுநக ராபேரி கொண்டலின்வாய்-விட்டதிரத் |
237. |
. தண்டகந் தாங்குந் தகுணியுங் கோடிணையும் தொண்டகமுஞ் சல்லரியுந் துந்துமியும்-விண்டதொனி |
238. |
மத்தள தாள வகையுங் கிடுபிடியும் தொத்திலகு நாக சுரத்தொனியும்-சத்திக்கும் |
239. |
வாங்காவுங் கானாவும் வாங்கா மணிக்கொம்பும் பூங்காமன் றூரியத்தைப் போன்முழங்க-நீங்காத |
240. |
தம்புரு வீணை சரமண் டலம்வரியாத் தும்புரு கானத் தொனிகூட்டப்-பம்பு |
241. |
(மற்றச் சிறப்புக்கள்) பரதவிட மாதர் படிதம் பயிற்றச் சுரதவிட வாரயினி சுற்ற-உரதருண |
242. |
கட்டியத்தர் வேத்திரக் கையாற் பராக்கென்னத் தட்டி வருஞ்சந் தடிவிலக-மட்டுவிரி |
243. |
பொன்னடைப்பை காளாஞ்சி பூஞ்சிவிறி வீசுகுஞ்சம் சொன்னடக்கை யோரேந்திச் சூழ்ந்துவர-அன்னடக்கும் |
244. |
சந்த்ர கிரண சமுக மிருபாலும் வந்ததென்ன வெண்சா மரையிரட்டச்-செந்தமிழின் |
245. |
(சின்னம் ஒலித்தல்) நாவலர் தாருவந்தான் ராயர்மகிழ் மந்த்ரிவந்தான் பூவலரு நீலப் புயன்வந்தான்-ஆவறரு |
246. |
பொன்னா பரணன் புகழா பரணமெனும் கன்னாவ தாரவுப காரிவந்தான்-பொன்னாரும் |
247. |
மாதர் மடலெழுது மால்ராம க்ருஷ்ணமன்னன் சோதரனா முல்லைத் துரைவந்தான்-மேதினியில் |
248. |
கொட்டமிடுங் கள்ளர் குறும்படக்கு வோன்வந்தான் வட்டமிடு மாநகுலன் வந்தானே-றிட்டெதிர்த்துச்< |
249. |
சீறுஞ் சமர திவாகரன்வந் தான்விருது கூறும் விகடர் குடாரிவந்தான்-வீறு |
250. |
சரணென் றடைந்தோரைத் தள்ளாத கங்கை வருண குலதிலகன் வந்தான்-தருண |
251. |
கரதல பற்பநிதி காத்தவ ராயன் வரதனையன் வந்தான்வந் தானென்-றொருதாரை |
252. |
சின்னவொலி மேருத் திரைக்கடலி னாட்டியநாள் மன்னுமொலி போல மலியவே-கன்னியெயில் |
253. |
(குழாங்கொண்ட மகளிர் செயல்) மண்டபமு நந்தா வனமு மலர்வீடும் கொண்ட பெருந்தெருவுங் கோபுரமும்-மண்டிவிளை |
254. |
யாடுகின்ற பேதையரே யாதியா யேழ்பருவ வாடுமிடை யார்கோடி மாலாகி-ஓடிவந்துட |
255 |
கண்ட வுடன்கமலக் கைகுவித்தார் மெல்லமெல்லக் கொண்டுநட தந்தியெனக் கும்பிட்டார்-மண்டலமேல் |
256 |
ஆணி லழகனிவ னாமென்பார் கண்காண வேணு மனந்தமென்பார் மெல்லியலார்-சேணிக்கு |
257 |
மாரனோ விந்திரனோ மாமாலோ சூர்தடிந்த வீரனோ பாருமென்பார் மெல்லியலார்-மாரனென்றாற் |
258. |
கன்னற் சிலையுண்டே காணரதி யோநாமும் வன்னிப் பரியெங்கே மாரனென்றாற்-பொன்னிலகு |
259. |
விண்ணாடர் கோமானேல் வெள்ளைமத யானையுண்டே கண்ணா யிரமெங்கே காட்டுமென்பார்-எண்ணாமல் |
260. |
முன்னகத்தை யேந்து முகில்வண்ண னாமாயிற் பன்னகத்தை யுண்ணும் பரியெங்கே-அந்நகத்தை |
261. |
தாக்குமயில் வீரனென்றாற் சந்ததமு நீங்காமற் காக்கு மயில்வா கனமுண்டே-பார்க்கினிவன் |
262. |
மேழி விருதால் விருதுசின்னஞ் சொல்லுவதால் வாழி குவளைமலர் மாலையால்-ஆழிதொட்ட |
263. |
ராகவன்கைத் தாண்டவ ராயமன்ன னாமென்றே மாகவன மாகவே வந்துநின்ற-வேகமிக |
264. |
(குழாங்களின் கூற்று) உன்கா லுரலா வுலக்கை மருப்பாக வன்காமன் றன்சிலையை மாட்டாயோ-நன்கானச் |
265. |
செய்க்கரும்பு தின்னத் தெவிட்டாதோ மன்மதனார் கைக்கரும்பு தின்றாற் கசக்குமோ-மைக்களிறே |
266. |
கொட்டமிடுந் தெவ்வர் குடையைச் சிதைப்பதலால் வட்ட மதன்குடைக்கு மாட்டாயோ-குட்டைமுனி |
267. |
தன்கைக் கடங்குமிந்தத் தண்கடலை நீண்டிருந்த உன்கைக்கு ளேயடக்க வொண்ணாதோ-பொன்கொட்டிக் |
268. |
கப்பமிடார் செய்குன்றைக் கட்டழிப்பாய் தென்மலையை அப்பரிசு செய்யவுன்னா லாகாதோ-செப்பும் |
269. |
மதமோ மொழிந்திடநால் வாயிருந்துங் கூறா விதமேதோ வேழையர்கண் மீதும்-கதமுண்டோ |
270. |
என்றார் நமதுபணி யெல்லாமுங் கைக்கொண்டால் நன்றா மமைச்சருக்கு ஞாயமோ-குன்றாத |
271. |
வள்ளத் தனத்தியர்கள் வஞ்சரைச் சூறைகொள்வோன் கள்ளத் தனத்தையெங்கே கட்டுரைப்போம்-தெள்ளுதமிழ் |
272. |
மல்லையான் சொல்லு மதுர கவிக்கல்லால் முல்லையா னம்பான் மொழிவானோ-மெல்லியலீர் |
273. |
அந்தமல்லர் கோட்டைகட்டி யாளுகின்றான் பஞ்சணையில் வந்தமல்லர் கோட்டைகட்ட வாரானோ-சொந்தச் |
274. |
செயமங்கை வீற்றிருக்குஞ் செம்பொன் மணிக்குன்றாம் புயமங்கை யாற்றழுவப் போமோ-பயமென்றே |
275. |
ஏழையர் வார்த்தைசெவிக் கேறுமோ மேனியெல்லாம் மாழையுருக் கொண்டோமோ வாருமென்னச்-சூழநின்று |
276 |
(தலைவி தலைவனது பவனி காணவருதல்) கன்னியர்க ளின்னபல கட்டுரைக்கும் வேளையினில் மன்னுமத யானையின்முன் வந்துநின்றேன்-கன்னற் |
277 |
சிலையேந்து சிங்கார தேக மதனை மலையேந்தி யான்புரந்த மாலைத்-துலைசேர் |
278. |
சிவிச்சக்ர வர்த்தியைப்போற் சேர்ந்தோரைக் காத்த புவிச்சக்ர வர்த்தியைமுன் போரிற்-சவிச்சக்ரம் |
279. |
. ஆதவன்மே லேவிநின்றே யாரிருள்பூ ரித்துநின்ற மாதவனை நீள்கருணை வாரிதியை-மோது |
280. |
பரதிமிர ராசியடர் பாற்கரனை யார்க்கும் சரதகுண சந்த்ரோ தயனை-விரவு |
281. |
காதலபங் கேருகனைக் காத்தவ ராயன் வாதனய னான மணியச்-சருவும் |
282. |
விரவலர் கோளரியை விற்பனனை வாணர் புரவலனை நீலப் புயனை-இருநிதியைக் |
283. |
(தலைவி மயல்கொள்ளல்) கண்டேன் திருவழகைக் கண்குளிரச் சேவித்தேன் கொண்டே னதிமோகங் கொண்டமயல்-விண்டுரைக்க |
284. |
இவ்வேளை நல்வேளை யென்றுசொல்லும் வேளையினிற் செவ்வேழங் கான்மீறிச் செல்லவே-வெவ்வேல் |
285. |
மதனம்பு பாய வரிக்கணம்பு பாய விதனமொடு சோர்ந்து மெலிந்தேன்-பதன |
286. |
இடைதுவளக் குன்றமென வேந்துவளக் கொங்கை நடைதுவள மெல்ல நடந்தேன்-புடைதழுவு |
287 |
விஞ்சுசகி மார்செறிந்து மேலணைத்துக் கொண்டேக நெஞ்சு சகியே னிலைதளர்ந்தேன்-பஞ்சணையிற் |
288 |
சேர்த்தினார் பன்னீர் தெளித்தார் தழலினிடை வார்த்தவெண்ணெய் போலவுள்ளம் வாடினேன்-கூர்த்துமுகம் |
289. |
பாராத வன்மயலாற் பாவி யுடல்வருந்தத் தேராத வன்குடபாற் சென்றொளித்தான்-பேராத் |
290. |
துருத்திதென்றன் மாலை சுடர்மதியம் வெள்ளி உருத்தசெழுந் தீயி னுருக்கி-விருத்தமதன் |
291. |
வாரி யிறைப்பதுபோல் வன்னிலவு வீசவிரா ஓருகமே யாகி யுடலயர்ந்தேன்-பாரறிய |
292. |
அம்பலரும் பாரலரு மாக்கினான் மன்மதன்கை அம்பலருக் காரவமே யாக்கினான்-அன்பு |
293. |
தொகச்சொல்லித் தூவாத நீக்கி நகச்சொல்லி நன்றி பயப்பதாந் தூதென்-றகத்தறிந்தே |
294. |
புத்திமான் சந்து பொருந்துவாய் நீநினைந்தாற் சித்தியா மென்றே தெளிந்துரைத்தேன்-பத்தியாய்ப் |
295 |
(தலைவி தூதுரைக்கும் சமயத்தைக் கூறுதல்) பூசைபண்ணும் வேளையினிற் போகேல் சமத்தான ராசவட்ட வேளையிலு நண்ணாதே-யோசனைசெய் |
296. |
தானாபதியர் தளகர்த்தர் காரியத்தர் ஆனாத போது மணுகாதே-தானாக |
297. |
ஒப்பமிடும் வேளையிலு மொன்னார் திறைகொணர்ந்து கப்பமிடும் வேளையிலுங் கட்டுரையேல்-எப்புவிக்கும் |
298 |
பேராட்டும் வாணர் ப்ரபந்தகவி வந்திருந்து பாராட்டும் வேளை பகராதே-சீராட்டும் |
299. |
உல்லாச மன்மதன்போ லொண்டொடியார் கூட்டமிடும் சல்லாப வேளையிலுந் தானுரையேல்-வல்லாள |
300 |
போசன் கொலுப்பெருக்கிப் போசனமுந் தான்பண்ணி வீசுமலர்ச் சப்ரமஞ்ச மீதினிலே-நேச |
301. |
மிதசனங்க டற்சூழ வீற்றிருக்கும் வேளை மதுமலர்த்தார் வாங்கிநீ வா. |