| 1 |
வெண்பா. சீர்பூத்த தெய்வத் திருவிளமர் மேவியமர் ஏர்பூத்த மெய்கண்ட வீசனே --கார்பூத்த மும்மலத்தா னொந்துனது முன்னின்ற நாயேனைச் செம்மலர்த்தா டோயவருள் செய். |
| 2 |
கலித்துறை. செல்லார் பொழிலிள மாப்பதி மேவிய தெள்ளமுதை, வல்லார் பரவுறு மெய்கண்ட தேசிக மாமணீயைப், பொல்லா ருளத்துட் புகுதாத சோதியைப் போற்றுமின்காள், சொல்லார் கடற்புவி யுள்ளீர் பரகதி தோய்வதற்கே. |
| 3 |
விருத்தம். தோற்றமு மீறு முள்ளதன பாலே கிடத்தலினென்றுனீ சொற்றத் தேற்றமார் மொழியின் செம்பொரு ளுணராச் சிதடர்தாந் தோற்றமீ றில்லா, ஆற்றலார் கடவு ளின்றுகொ லென்ன வாசங்கை நிகழ்த்திமாழ் குவரே, ஏற்றமா ரெச்சி லிளமர்நற்பதிவா ழிணையிலா மெய்கண்ட சிவமே. |
| 4 |
ஆசிரியப்பா. சிவமே முதலாச் செப்புமோ ராறும் அனாதியே யென்னத் தனாதுபே ரருளால் ஆரணமுதலா மேரண வழியால் எம்மைத் தேற்றிய செம்மையார் செம்மல் எச்சிலிளமர் மெச்சுறு பதியான் 5 பொய்கண் டகன்ற மெய்கண்டநாதன் அவனிரு சரண்டொழு தடியேம் பவமெனும் வன்பகை பாற்றுவ மின்னே. |
| 5 |
வெண்பா. இன்றே யிருந்த விருண்மலங்கண் மூன்றும் அன்றே தொடர்ந்த செயலற்றே - நன்றேசார் எச்சிலிள மாப்பதியி லேய்மெய்கண் டானடியை உச்சியிற்கொண் டேத்த வுவந்து |
| 6 |
கலித்துறை உவப்போ டுனதுயர் சித்தாந்த சைவத் தொழுகலின்றி, அவப்போ திழைக்கு மடியேற் கிரங்கி யருள்கிலையேற், பவப்போ ரொழிந்துன் பதமல ரெய்தலிப் பாவியென்றோ, தவப்பே றெனுமிள மர்ப்பதி சத்ய தரிசினியே. |
| 7 |
விருத்தம். சரியைகிரி யாயோக ஞானமென நாளுஞ் சாற்று சதுர்ப் பாதமவை தகவேவொவ் வொன்றும் , விரியும்வகை நந்நான்காய்ப் பதினாறென் றாகு மெய்ந் நெறியை நன்குணர்ந்த மேலோர்க ளெல்லாம், உரிய நின தொண்சமுக முற்றுபணி யாற்றி ஒப்பரிய பர போக முறுவரிழி நாயேன், றிரியவல னலதுபணி செய்தறியே னெனையா டிகழெச்சி லிளமரமர் திருமெய்கண் டவனே. |
| 8 |
ஆசிரியப்பா. கண்டதே காட்சி கொண்டதே கோலம் உண்டதே போகமண்டலத் தன்றி பின்றைநா ளுறுசதி யென்றொன் றுலதோ என்றிறு மாகும் புன்றொழிற் சிலவர் குழுவிற் சாரா தொழுகுறப் பணித்தும் 5 தத்துவ நியதி தாமே களைந்தே ஒத்தவந் நிலையி லுறுமுயிர் தானே பிரமமா மென்னச் சிரமமோ டோதும் மாயாவாதப் பேயோர் தம்பால் கட்புலந் தானும் பெட்பொடு படரா 10 விதமே யென்று மிதமென் றுரைத்தும் காலமே தெய்வங் கருமமே கருத்தாச் சத்தமே யிணையில் வத்தெனக் கிளைந்து நாத்திகம் பேசி வாய்த்தழும் பேறியுந் திரிவோ ருறவை மருவா தளித்தும் 15 கடல் கடை ஞான்று படர்தரவெழுந்த ஆலவிடங்கண் டோலமென் றோடி அருந்ததி யனைய பிருந்தையைப் பெட்டுக் கரவொழுக் காக விரவிட வனையாள் அக்குறிப் போர்ந்தே சிக்கெனத் தானே 20 பழிப்புறு மிவ்வுட லொழிக்குவ லென்று தீயினை வளர்த்தி மாய்குறக் கண்ட அத்தேத் துளமிகப் பித்தே றினனாய்ச் சாம்பரில் வீழ்ந்து தேம்பித் திரிந்தே தசமுகன் றனைய னிசைவுடன் வாளால் 25 மாயச் சனகியை யேயவே வெட்டப் பார்த்து வெரீஇ வேர்த்தழு திரங்கி இன்னும் பலவாப் பன்னுந் துயரொடு பலப்பல பிறவி கலப்புற நாளும் கொண்டே யுழிதரு விண்டே பரமென 30 ஐந்திரு ணூல்வழி வந்தோர் வீழும் படுகுழி வீழாத் திடவறி வீந்தும் இன்னோ ரன்ன புன்னெறி மாக்கள் பின்னெவ ருளரோ வன்னவர் தங்கள் முன்னரு நில்லா முதன்மை நல்கி 35 தானே வந்து தடுத்தாட் கொண்டு சைவசித் தாந்த மெய்ந்நெறி வழங்கி ஆனா வின்பத் தரும்பெறல் வாழ்விற் செம்மாந் திருக்குந் திருவமின் றளித்தான் பொல்லா ரருணெறி கல்லா வெற்கும் 40 நொச்சியம் பதியின் முச்சகம் பரவ மெய்கண்ட நாம மேவுங் கைகண்ட வின்பக் கருணையங் கடலே. |
| 9 |
ஸ்ரீ மெய்கண்ட தேவர். வெண்பா கற்ற வறிவாலே காசினியி னின்னருளைப் பெற்றவரைப் போலே பிதற்றுவேற்-குற்ற இளமர்ப் பதிவாழு மெந்தையே மெய்கண்டா தெளிய விரங்கியருள் செய். |
| 10 |
கலித்துறை. செய்வான கருவி நிலஞ்செயல் காலநற் செய்பொருளோ, டெய்தா வருமிவை யாறு மொருவினை யேற்குமென்பார், மெய்யா னுறப்புரி நினவினைக் கென்செயன் மேவக் கொண்டாய், மைபார் பொழிலிள மர்ப்பதி மெய்கண்ட மாதவனே. |
| 11 |
விருத்தம். தவமே புரிந்து னடிபேணு மன்பர் தமையே யடைந்து தமியேன், பவமே தவிர்ந்து பரபோக மாய பயனே திளைக்க வருள்வாய், அவமே திரிந்து தினமேகழித்து னடியேன் வருந்த லறமோ, நவமே பொருந்து மிளமர்ப் பதிக்க ணவிலுண்மை கண்ட குருவே. |
| 12 |
ஆசிரியப்பா. குருவென வந்து குவலயந் தன்னில் இருவினை நீக்கி யெனையரு கிருத்தி முப்பொரு ளுண்மை மெய்ப்படக் கிளத்துவம் வாட்டமொன்றின்றி கேட்டிநீ யென்று சிவமே சீவன் சேரிருண் மலமே 5 மாயை யிரண்டென் றாயவோ ராறும் அனாதியே யுளவென் றெனாதுள மொப்ப நன்றெடுத் தியம்பி மன்றமற் றவையுடன் முற்பொருள் யாமே புற்கல னீயே மற்றவை நான்கு முற்றநெற் குமியும் 10 செம்பிற் களிம்பும் பம்பிய வாறே நின்னிடை நீங்கா மன்னிருட் கட்டே அவற்றுள் சிவமா மெம்மியற்செப்புங்காலை நித்திய நின்மல நிரஞ்சன நிராமய நிர்க்குண நிச்சல நிர்விகா ரம்பரம் 15 சுத்தம் முதன்மை தொலைவில் வியாபகம் ஏகஞ் சுதந்தர மின்பநிர் விடையம் சத்துவ மகண்டிதந் தத்துவா தீதம் ஆமிவை முதலாந் தோமறு மியல்பினம் அதா அன்று. ஆன்ம விலக்கண மறையுங் காலை 20 எந்நிறஞ் சாரு மந்நிற மேயாய் விளங்குந் தூய பளிங்கு போல எம்மைச் சாரி னெம்மியல் பேய்ந்தும் மலத்தைச் சாரின் மலத்தியல் வாய்ந்தும் கண்ணுஞ் சார்ந்ததன் வண்ணமே யாயும் 25 சத்தைச் சார்வுழி சத்தே யாயும் அசத்தைச் சார்வுழி யசத்தே யாயும் தயங்குந் திறனாற் சதசத் தாயும் அறிவித் தன்றி யறியா தாயும் யாமென் றுளமோ தாமன் றுளவாய் 30 எண்ணிறந் தனவாய் நண்ணுவியா பகமாய் தனவய மிலவாய்த் தலைவனை யுளவாய்ச் சிற்றறி வோடு சிறுதொழி லினவாய் மலத்தடை யினவாய் வல்வினைக் கீடாய்ப் பல்வே றுடலந் தொல்பே ருலகில் 35 எடுத்தெடுத் தெய்க்கு மியல்பின வாயும் ஆயபல் லியலு மேயவான் மாவே அவைதாம் ஆணவ மொன்றே யமைவிஞ் ஞான கலர்க ளென்னச் சிலருள ரவரே அநாதியே யொருமல மமைந்தோ ரென்றும் 40 விஞ்ஞா னாதி விளம்புமை வகையால் ஏனைய விருமல மிரிந்தோ ரென்றும் இருவகை யாக வியம்பப் படுமே அதா அன்று ஆணவங் கன்ம மமையும் பிரளையா கலர்க ளென்னச் சிலருள ரவரே 45 அநாதியே யிருமல மமைந்தோ ரென்றும் பிரளையத் தான்மல பெந்தம் பெயர்ந்தே இருமல முடையா ரென்று மென்றும் இருவித மாக வியம்பப் படுமே அதா அன்று ஆணவங் கன்ம மார்தரு மாயை 50 எனுமும் மலங்களு மியற்கையி னுளராய் சகல ரென்னத் தயங்குனர் பலரே அதா அன்று பாச விலக்கணம் பகருங் காலை ஆணவங் கன்ம மாயைமா யேயம் திரோதை யென்னத் திகழுமை வகையாய் 55 அவற்றுள் ஆணவ மேகமா யாருயிர் தோறும் வெவ்வே றாகி விரகையுந் தொழிலையும் மறைத்து நின்றே மருவிய தத்தங் கால வெல்லையிற் கடக்கு மநேக சத்திக ளுடைத்தாய்ச் சடமா கும்மே 60 கன்மமோ வவ்வணுக் கண்மனம் வாக்குக் காயமென் றியம்ப வாயமூன் றானும் இயற்றிய புண்ணிய மிருமபா வம்மே இவைதாம் எய்திய பிறப்பி லியற்றிய பொழுதில் ஆகா மியமென் றடைபவந் தோறும் 65 இங்ஙன மாக வீட்டப் பெற்றுப் பக்குவ முறும்வரை பகர்மதி தத்துவம் ஆதர வாக வமைமா யையிலே கிடக்கும் பொழுது கிளர்சஞ் சிதமென றிவற்றுள் பக்குவ மெய்திய வைதாம் 70 மேல்வரு முடலையு மெய்யது கொண்டு துய்க்கப் பெறுஞ்சுக துன்பங் களையுந் தந்துப யன்படு ததிபிரா ரத்தம் என்றபி தான மேற்கு மென்ப இனியே மாயையோ விந்து மோகினி மானே 75 எனமூ வகையா மிவைகளி னுள்ளே முன்னவை யிரண்டு மொழியினித் தியமே பின்னது பின்னதிற் பிறத்தலா வநித்தம் அவற்றுள் சுத்தம்நித் தியமாய்த் துலங்குவியா பகமாய் அருவமாய்ச் சடமா யான்றசொல் வடிவும் 80 சுத்தமா கியபொருள் வடிவுந் தோன்றற் காதிகா ரணமா யலமரல் செயாதாய் ஒருமல முடையார்க் குறுதநு முதலாய் வயங்கு மசுத்த மாயையோ வென்னில் நித்தம் வியாபக நிகழரு வஞ்சடய 85 எனுநான் கியலோ டியம்பு பிரளையா கலர்க்குத் தநுவொடு கரண புவன போகஞ் சுத்தா சுத்தமாய்ப் பொருந்தி மயக்குஞ் செய்வதாய் மருவுமென்ப பகுதியின் பான்மை பசருங் காலை 90 விந்துமே லாகி விளங்கி யிருப்ப தானதின் கீழாய்த் தணிந்த மோகினியின் தூலமா கியபரி ணாமம தாகி மும்மலத் தினர்க்கே மொழிதநு கரண புவனபோ கம்மாய்ப் பொருந்தி நாளும் 95 ஆன்ம வறிவோ டவர்த் தொழி லிவற்றை ஏகதே சத்தன வாக வியற்றி மயக்கமே செய்யும் வைந்தவம் விந்தின் காரிய மாகிக் கலந்திடு முயிரைத் திரோதையா தென்னச் செப்புங் காலை 100 ஆணவங் கன்ம மார்தரு மாயை எனுமும் மலங்களை யிருந்தொழிற் படுத்தி பாகம் வருத்தெம் பகரொடு சத்தியே இவையே முப்பொரு ணவையி லிலக்கணம் எனினும் வண்ணான் புடவையின் மாசினை க்கூட்டி 105 முன்னுள மாசையு முடிப்பதே பொருவயாமே காரண மதனுக் கியைகா ரியமாய் மாயை கன்ம மருவறச் சேர்த்து வன்மலப் பகையை மாற்றுவ நுமக்கே இதனால் பக்குவ மெய்திய பான்மையோர் பலமே* 110 அதனால் ஒருமல முடையார்க் குணர்விற் குணர்வாய் இருமல முடையார்க் கீரிரு புயமும் காள கண்டமுங் கண்ணுறு நுதலும் உறுமோ ருருவோ டுற்றுநன் கருள்வோம் மானைக் காட்டி மான்பிடிப் பதுபோல் 115 மூழ்குநும் போலு மும்மலத் தார்க்கே அருள்வான் வேண்டி யருளா லினைய மானிட வடிவம் வகித்தீண் டெழுந்தனம் என்று பலவா யெடுத்தெடுத் தியம்பி கன்றிய மலநோய்க் கட்டகன் றெய்தும் 120 ஒன்றி யொன்றா வுண்மையு முரைத்தே புழுத்த நாயினும் புன்மையே னாய கல்லா வறிவிற் கடைப்பட் டேனைத் தன்னடி போற்றுந் தரத்தி னிறீஇ இன்னருள் வழங்கி யேன்று கொண்டனன் 125 கொங்குதேர் வாழ்க்கை யஞ்சிறைத் தும்பி காமரம் பாடும் பூமரச் சோலை வளமெலாங் குலவு மிளமர்நற் பதியில் ஓங்கொளி ஞானப் பிழம்பாய் வயங்குமெய் கண்ட மாதவ நிதியே 130 |
| 13 |
வெண்பா. நிதியை நிலத்தைநன் னேரிழையை வேண்டு மதியை யுடையார் மருவார்-கதியையெம் நொச்சியம்வாழ் மெய்கண்டா னோன்றாட்குத் உச்சிதரே யல்லா துவண்தொண்டுசெயும். |
| 14 |
கலித்துறை. உவலைச் சமயிக ளொவ்வா வுரைகொ ண்டுவரிவைப்பிற், சவலைப் படுமனச் சங்கடந் தீர்த்துத் தமியனையாள், திவளும் பொழிலிள மர்ப்பதி மெய்கண்ட தேவையல்லாற், கவலைக் கடற்புகு மெத்தே வரையுங் கருதிலனே. |
| 15 |
விருத்தம். கருவேதனை யறவேயருள் கருணைப்பிர காச உருவேயெனு மிளமர்ப்பதி யுண்மைத்தரி சனியாங் குருவேகுரு வவன்வாய்மலர் குலவுஞ்சிவ ஞான மருவேமலர் நூலேயிணை மருவாவள நூலே. |
| 16 |
ஆசிரியப்பா நூல்பல தேர்ந்த நுண்புல முடைய செந்தமிழ் மக்காள் செப்புவங் கேண்மோ வினையி னீங்கி விளங்கிய வறிவின் முனைவனாகிய முக்கண் மூர்த்தி ஆதி நாளி லருளிய முதனூல் 5 இருக்கு யெசுரு சாம மதர்வம் என்றெடுத் தியம்பு மீரிரு மறையுங் காமிகம் யோகஜஞ் சிந்தியங் காரணம் அசிதந் தீப்தஞ் சூக்குமஞ் சகச்சிரம் அஞ்சுமான் சுப்பிர பேதம் விசயம் 10 நிச்சுவா சஞ்சுவா யம்புவ மாக்கி னேயம் வீரம் ரௌரவ மகுடம் விமலஞ் சந்திர ஞான முகவிம் பம்புரோற் கீதம் லளிதஞ் சித்தம் சந்தா னஞ்சர் வோக்தம் பார 15 மேச்சுரங் கிரணம் வாதுல மென்ன நாலே ழாக நவிலா கமமும் எனவிரு வகையா யிலகு மென்ப அவற்றுள் உண்மைப் பொருளை யொரேவழி யுணர்த்தா தவரவர் பக்குவத் தளவிற் கேற்ப 20 பலதே வரையும் பாற்பட வகுத்தே கரும காண்டங் கஞலுஞ் ஞான காண்ட மென்ன வீண்டிரு வகையாய் விளங்குந் திறனால் வேதம் பொதுவாய் புவியோர்க் குரிய பூருவ மாமே 25 அதனால் ஒன்றே பதியவ் வொன்றுஞ் சிவமே என்றெடுத் தியம்பி யெண்ணி லாருயிர்கள் அப்பொரு ளெய்துபு வரும்பெறல் வாழ்வில் தலைப்படு நெறியாஞ் சரியை கிரியா யோக ஞான வொழுக்கங் களையும் 30 இன்றி யமையா வேனைய பிறவும் செப்புந் திறனாற் சிவாகமஞ் சிறப்பாய் சத்தினி பாதத் துத்தமர்க் குரிய சித்தாந்த மாகித் திகழ்ந்ததை யன்றே அங்ஙன மாய வவ்வா கமமும் 35 வடமொழி நன்கு வல்லார்க் கன்றி ஏனை யோருக் கெட்டுணை யேனும் பயப்பா டிலவாம் பான்மை யோர்ந்தே முப்பொரு ளுண்மை முறைபெற வகுத்துக் கரதலா மலகங் கடுப்பக் காட்டித் 40 திடமுறு மொழியாந் திராவிட மொழியில் நாற்பா னெறியின் மேற்பா லவற்கே செவ்விதி னொருநூற் றிகழ்தர வளித்தான். அது தான் தன்பெய ரொருகாற் றாலுறச் சாற்றினும் வன்பவப் பகையை மாற்று மருந்தாம் 45 சிவஞான போதமென் றெய்வத நூலே இனியே அந்நூ லருளிய வருட்பெருங் கொண்மூ ஆர்கொ லென்னி லடியே முய்யப் பெண்ணைப் புனல்சூழ் வெண்ணெய்ப் பதிதான் கைதவ மிலாது செய்தவப் பயனான் 50 முந்நூன் மொழிந்த முழுமுதற் பொருளே இந் நூற் பொருட்டா யிருகண் மூர்த்தியாய் திருவவ தாரஞ் செய்தருள் செம்மல் மெய்கண்ட நாம மேவுசிந் தாமணி கற்றவ ருண்ணுங் கற்பக நறுங்கனி 55 மற்றவ ரறியா மாணிக்க மாமலை எளியே னுளமு மிளமர்ப் பதியும் ஒருவா துறையு மொப்பிலாச் சுடரே ஆதலின் ஞான காண்ட நன்னூ லாய சாத்திர மதனைத் தமியே முணர்ந்து 60 எங்ஙனம் வீடுபே றெய்துவ மென்ன உறுபெருங் கவலை யொழிமி னொழிமின் அன்னூற் சிரமிசை யமைவிற் றாங்கி இன்னோ னமரு மிருந்தளி சூழ்ந்து திருமுன் னின்று செங்கை கூப்பி ஆனா வமுதே வருவே வுருவே ஞானா கரனே நன்றே வொன்றே ஊனே வுயிரே வுணர்வே வுளமே தேனே பாகே திருவே குருவே கண்ணே மணியே கதியே நிதியே என்றெடுத் தேத்தி யிருகணீர் வார நெஞ்சநெக் குருகி நிற்பீ ராகில் மலபரி பாகம் வாய்ப்ப எண்ணிய வெண்ணியாங் கெய்துவிர் நன்கே |
| 17 |
வெண்பா நகர மகர நலிய வகரம் யகர மெனுமெளியே னெய்திச் சிகரம் எனவிளமர் மேவ வின்பார்மெய் கண்ட தினகரனே நன்கருளிச் செய். |
| 18 |
கலித்துறை செய்யா வினைகளை யேசெக மீதினிற் செய்துமன நையா வுழன்றது போதுமென் றேயின்று னற்சமுகம் உய்வா னனியுளங் கொண்டடுத் தேனினி யுன்னருளே மொய்வாய் மலர்த்தட நொச்சிய மெய்கண்ட முன்னவனே |
| 19 |
விருத்தம். முற்பலப்பல வுற்பவத்து முயன்றுநற்றவ முற்றிய மோனஞான வரோதயப்பர முத்தராமவ ரன்றியே புற்புதம்பொரு முடலையேநிலை யென்றுபொய்ப்பொருள் செய்துவெம் பூவையார்வய மாகிவீண்படு புன்மையாளருக கொல்லுமோ, கற்பகப்பொழிற்கண்டு மண்டிவை கமழ்செழுங்கவி னுக்கொருக் காலுமொவ்வில மொவ்விலம் மெனக்கருதிவான்மறை யத்திகழ், அற்புதப்பல சோலைசூழ்தரு மணிகொணொச்சிய நச்சிய வமலரூபமெய் கண்டதேசிகனான்றநூற்பொருள்காணவே. |
| 20 |
ஆசிரியப்பா. காடும் மலையுங் கனலும் புனலும் தேடி யோடித் தெறுபசிக் குடைந்து காயுங் கனியுங் காற்றுஞ் சருகும் அருந்திப் பன்னா ளருந்தவங் கிடந்தே 5. என்பெழும் யாக்கைய ராகி யென்னே வாணாள் கழிப்பீர் வீணே முனிவீர் தாமாந் தன்மை சார்ந்தார்க் கருளும் ஓமாம் புலியூ ரொண்பதி தோன்றி சரியை கிரியைத் தனிநிலை தேர்ந்தே 10. எண்வகை யோகப் பண்பது முற்றி அம்மைகுண் டலியாற் செம்மைநல் லமிர்தம் உண்டுண் டுறங்கா வுலப்பிலா னந்தச் சண்முக முனிவன் றருதவச் சுதனாய் வருமொரு பெரியோன் மறைசை நகரெழு 15. தாயும் மான தயாபர மூர்த்தி வழிவரு தூய மாசிவ வேதியன் அவராஜ யோக வவல மகற்றும் சிவராஜ யோகத் தேசிகர் மாமணி பொய்கண்ட ஞானப் புன்மை தவிர்க்கும் 20. திருமெய் கண்ட சிவாசா ரியன்றன் செங்கம லப்போ தங்கழற் பாதப் பற்றே பற்றாப் பற்றி யுய்ந்தோன் வடமொழி தென்மொழி மருவும் மகோததி சுத்தாத் துவிதச் சித்தாந் தச்சுடர் 25. சிவப்பிர காசத் தெள்ளபி தானம் கொண்டொளிர் கோமான் குணங்கெழு தனது பன்மா ணவரோடு நன்மா மலர்கொடுத் தூய்த்தொழு தேத்துந்தேத்துளிப்பொதும்பர் காவிரி நதியின் கரைமருங் கொளிரும் 30. இளமர் வளநக ரெய்தி யாங்கண் திப்பியம் பொலியுஞ் சினகரத் தமர்ந்த ஒப்பிலாத் தூய வொள்ளொளிப் பிழம்பை மெய்கண்ட தேவ வித்தகப் பொருளைக் குடந்தம் பட்டுக் குழைந்தினி தேத்தில் 35. ஐயுற வில்லா தன்னே எப்பதம் வேண்டினு மெய்துதன் மெய்யே. |
| 21 |
வெண்பா மெய்கண்ட தேவை விழுப்பொருளை வித்தகனைக் கைகண்ட வின்பக் கனியினை - உய்கொண்ட சித்தாந்த நன்னிலையச் சேணார் பொழிலிளமர் கத்தாவைக் காண்பதுவே கண். |
| 22 |
கலித்துறை கண்ணா ரொளிவிண் கதிரொளி யோடு கலப்பதுபோல், தண்ணா ருனதருட் டாரக மோடு தகக்கலந்துப், புண்ணா ருளத்த னிரண்டறக் கூடிப் பொலிவதென்றோ, எண்ணான் கறம்பயி னொச்சிய மெய்கண்ட வெம்மிறையே. |
| 23 |
விருத்தம் இறையுமெம் பவநோ யகற்றிவீ டளித்தற் கிசைந்திலா யென்னினு மெழில்சேர், குறைவினின் சந்தானத்தெழு மடியார்க் குறுகியன் னவர்பணி குயிற்றி, இறைகெழு நின்னூற் பொருள்விசா ரணைசெய் திருக்குமா றேனுநன் கருள்வாய், முறைகண்முன் னான்கு முழங்குறு மிளமர் முதல்வனே மெய்கண்ட மணியே. |
| 24 |
ஆசிரியப்பா மணிபல குயிற்றி யணிகெழு மாளிகை மேனிலத் தமரும் பானலங் கண்ணியர் ஆடவ ரொடுதா மூடலிற் றீர்த்த விலைவரம் பறியாக் கலன்பல மறுகில் வயந்தரு சிறாரின் சயந்தனந் தடையும் 5 வளமலி செல்வத் திளமர்நன் னகரில் உலகிருள் சீக்கு மிலகொளிப் பரிதியின் ஆருயிர்த் திரளைச் சேரிரு டேய்த்துத் தவாதுறை ஞான திவாகர னாய மெய்கண்ட தேவச் சைவசித் தாந்த 10 பரமா சாரியன் வரசரோ ருகமென் பொற்கழல் போற்று மொற்கமி லடியார் திரிமல மகன்று திருவரு ளோடே விரவுறு மின்ப மெய்ந்நிலை யாய ஒன்றி யொன்றா வுயர்பதமொன்றே 15 வேட்டன ராகி விரிகதி ரிரவி எங்கெழுந் திடினு மிங்கெமக் கென்னென் றிருப்பதை யன்றி யிதனின்வே றாய ஐந்தரு நீழ லிந்திரன் பதமும் ஆயிரம் பணாமுடிக் காய்சினத் தனந்தன் 20 மீமிசைத் தியில்கூர் நேமியோன் பதமும் ஏனைய பிறவு மெய்த நினைவது முளதோ கனவிலு மிலையே. |
| 25 |
வெண்பா. இலையெ பிரமமென்ப தெம்மையலா தென்னும் புலையார் புவிக்கோர் பொறையாய் - அலைவாரே. அல்லாது நொச்சியமெய் கண்டாருக் கன்புசெய்து நல்லாரா யுய்வாரோ நன்கு. |
| 26 |
கலித்துறை. நன்றே யுனதடி போற்றுந் திரமிலின் னாயனையேற் கென்றே யுனதரு ளெய்துங்கொ லோவென வெண்ணியெண்னி, நின்றே னெனக்குனை யல்லாற்கதியிந்த நீணிலத்தில், இன்றே யிளமர்மெய் கண்டா யெளியனை யேன்றுகொளே. |
| 27 |
விருத்தம். ஏன்று கொண்டிங் கென்னை நின்ன திணையடிக்குத் தொண்டென, கான்று விட்ட சோறே னப்ப வஞ்ச வாழ்வைக் காட்டினை, தோன்று மற்றி தற்குமேலும் வேறு பேறு சொல்வதென், சான்று நின்ற நொச்சி யந்த ழைமெய் கண்டசாமியே. |
| 28 |
ஆசிரியப்பா. சார்ந்தார்க் காத்தற் றலைவர் தங் கடனென் றொருவா தொளிருன் றிருவாய் மொழியை உளங்கொண் டாய்வுழி யுலகோர் மூன்றினும் மூவா ஞான முழுமுதற் றலைவன் நீயே யாக நிகழக் காண்டலில் 5 அடியே னின்றுன் னங்கழ லெய்தினன் சிவப்பிரகாசத் தேசிகன் முதலாம் தவப்பிர காசர் தரும்பணி யுவந்தே இளமர்ப் பதிவயினினிதுவீற் றிருக்கும் மெய்கண்டதேவ விமலமா மணியே 10 வழுவா நின்னுரை வாய்ப்பத் தொழுவேன் றுயரத் திடைப்பதுன் கடனே வெண்பா. உன்கடனே யன்றோ வொதியேனை யுய்வித்தல் என்கடவே னேழை யிழிதகையேன் - மின்கடவழ் மாட மலியிளமர் வாழ்மெய்கண் டாநின்னில் தாடலைபோற் கூடுநிலை தா. |
| 29 |
கலித்துறை. தாரா தொழியி லுயர் சிவ போகந் தரணிமிசை யாரா தரிப்பவ ருன்னடி யேனை யளவில்பவந் தீரா தடைந்தலுத் தேனினி யேனுமித் தீப்பிறவி வரா தருளிள மர்ப்பதி மெய்கண்ட வானவனே |
| 30 |
விருத்தம். வானநாட் டகத்தும் வாய்த்திடா வளமை மலியிள மர்ப்பதி வைகும் , ஞானநா யகனே மெய்கண்ட சிவ மே நாடுகே வலத்தினின் றெடுத்துத் , தீனனேன்றனையிச் சகலத்தி லுய்த்த திருவருட் டிறத்தையாய்வுழிமேல், மானமார் சுத்த மளித்திடற் கன்றோ மற்றதும் வழங்குவ தென்றே. |
| 31 |
ஆசிரியப்பா. என்றுபன் னிருவ ரிம்பரிற் றோன்றிப் புறத்துறு மிருளைப் போக்குதற் பொருவத் தேவர் திருவாய்ச் செவ்விதின் மலர்ந்த செந்தமிழ்ப் பன்னிரு திகழ்சூத் திரமும் ஆருயிர்த் திரளி னகத்திரு ணீக்கி 5 அருஞ்சிவ ஞானப் பெருங்கதிர் பரப்பி விளங்கு மென்ன வெள்ளறி வுடையேன் தொகையாற் றொழிலாற் சொற்றன னேனும் உபமா னத்தினு முபமே யம்மே சிறப்புடைத் தென்னச் செவ்வதி னன்கு 10 தேர்ந்தே னன்றித் தெளியே னல்லேன் விரிபொழி லிளமர் மேவும் மெய்கண்ட தேவ விரைந்தரு ளெனையே |
| 32 |
வெண்பா என்னைநின் னைத்தன்னை யிற்றெனக்காட் டாத முன்னை யிருண்மலத்தை மோதியேப் - பின்னையே நீயே நா னாக நிலவருள் செய்யிளமர் ஆயேநேர் நன்மெய்கண் டாய். |
| 33 |
கலித்துறை. ஆய்ந்தா யலைமெயச் சிவஞான போதத் தரும்பொருளைத், தோய்ந்தா யலையிள மர்ப்பதி மெய்கண்ட தூயனடி , ஏய்ந்தா யலைமற் றவனடி யாருற வேழைநெஞ்சே, காய்ந்த யலைமட வார்மய லென்கொல் கதியுனக்கே. |
| 34 |
விருத்தம். உனையே யலதொரு கதிவே றிலையெனு முரையெ யலதுனை யொருநாளும், புனையே னலர்கொடு புகழேன் றதிகொடு பொருளே யெனநனி மனமார, நினையே னெனினுமு னடியே னெனுமொழி நிலமேல் வரையிடு சுடர்நேராம், பினையே யுனதெண மெதுவோ மெய்யுணர் பேரா ரிளமர்ப் பெருமானே. |
| 35 |
ஆசிரியப்பா. பொண்ணைப் புனல்சூழ் வெண்ணெய்ப் பதியில் செந்தமிழ் நாடு செய்பெருந் தவத்தால் வந்தவ தரித்த மாசிலா மணியே எய்ப்பினில் வைப்பே யிலகொளி விளக்கே மெய்கண்ட தேவச் சைவமா முகிலே 5 திப்பியம் பழுத்த தேசிக வடிவே சத்தறி வின்பத் தற்பரம் பொருளே இளம ரமுதே யெளியேன் பேறே தேவர் திருமுன் செய்விண் ணப்பம் ஒன்றுள ததுதா னொதியே னென்றுஞ் 10 சுடுநர கழுந்தித் துன்புழந் திடினும் நின்னடி மாட்டு நிறைபே ரன்பே ஈங்கிது நினகின் றீவதன் றென்னில் உலகினி துய்வா னொருநீ யுரைத்த தன்னே ரில்லாத் தனிச்சிவ ஞான 15 போத மென்னுஞ் சாத நூலின் பொருளினை யேனும் புந்தி மறவா திருக்கும் வரமளித் தருளே. |
| 36 |
வெண்பா தரும வடிவாய்த் தழைமெய்கண் டானைத் திருவிளமர் மேவித் தினமுங் - கருதி அருச்சிப்பார் யாரே யவரேயென் னாளுங் கருச்சிக்கார் காண்பார் கதி. |
| 37 |
கலித்துறை. கல்லா ரவையி னடுவிருப் பேனைக் கருணையினால் நல்லா ரவையி னடுவினிற் கூட்டியிஞ் ஞாலமிசைப் பொல்லா ரருணெறிப் போதம் வழங்கிப் புரந்தனனால் செல்வார்பொழிலிள மர்ப்பதி மெய்கண்ட தேசிகனே. |
| 38 |
விருத்தம். தேவரும் வியக்கு மிளமர்நற் பதியிற் சிறந்தொளிர் மெய்கண்ட சிவமே, சீவனா மெனக்கு மலம்வியா பகமோ திகழ்வியாப் பியங்கொலோ வென்னின், மேவருமிரண்டு மன்றது வியாத்தி விலக்கிட விலகிடுமென்னில், ஓவுற வொழிப்ப தென்றுமற் றெந்தா யொழிப் பவ ருனையலால் யாரே. |
| 39 |
ஆசிரியப்பா. ஏடார் கமலப் பீடார் மனையில் பொற்பவீற் றிருக்கு முற்பவப் புத்தேள் தாழா தியற்று மேழேழ் புவியில் வெவ்வேறாக விளங்கும் பிறவி அன்னா டொட்டே யிந்நாள் காறும் 5 எளியே னேய்ந்தவை யிலக்கங் காணில் வானின் மீனும் வண்புவி மணலும் ஆருயிர்த் தொகையு மமையு மென்ப அன்றியு மனைய வாழ்பவந் தோறும் எய்திய துன்போ விதிற்பன் மடங்கே 10 இனுமிப் பிறவி யெய்து மென்னில் என்றே யெளியே னெய்துவ னின்னை இறப்பும் பிறப்பும் மெய்துபல் துன்பும் என்று நினக்கே யியற்கையா மென்னில் ஆண்டவ னெனநீ யடியவ னெனெயான் 15 இருத்தலி னென்னே யெய்துறு பயனே ஆதலின் இளமர்ப் பதியி லேய்மெய் கண்ட தேசிக மணியே சிறியேன் வன்பவ நீக்கி வழங்கருட் சீரே. |
| 40 |
வெண்பா. மெய்கண்டான் வாழி விளங்க வவனுரைத்த தெய்விகநூல் வாழிச் செகம்வாழி- சைவந் தழைக்குமவன் சந்தானஞ் சந்தமுன் வாழி செழிக்குமினூல் வாழி சிறந்து. |