3332 |
விநாயகர். பூமேவு குழைச்செவிதம் புடையினெழு கடாங்கவரும் பொருட்டு மேன்மேற், றாமேவு வண்டரெலாந் துரப்பவகத் தொரு கருவி தகக்கொண் டாங்கு, மாமேவு பொன்பொதிந்த காற்கவரி தூங் கியொளி வயங்க மேவுங், காமேவு மைந்தடக்கை யானைமுகப் பெரு மானைக் கருத்துள் வைப்பாம். | 1 |
3333 |
ஆணைவிநாயகர். சீர்பூத்த பலபுவனத் தெவ்வுயிரு முனிவறத்தஞ் சிரமேற்கோட, லார்பூத்த நமதாணை யெனறெரிப்ப வாணைவிநா யகரென் றோர்பேர், நீர்பூத்த குணத்தமைந்து வன்னியடிப் பொடிமூடு நெருப்பு மான, வேர்பூத்த செம்மேனி வெண்ணீற்றோ டமர்பவர்தா ளிறைஞ்சி வாழ்வாம். | 2 |
3334 |
மதவாரணப்பிள்ளையார். நாமதவா ரணங்குறித்த படிகொடுதீ வளர்த்துமென நவிலுந் தக்க, நாமதவா ரணங்குசிவ மிகப்பினென வுங்கொள்ளா னண்ணு மாற்றண், ணாமதவா ரணங்குமிறுந் தடப்பட்டீச் சரம்புகுந்து நலியச் செய்தா, நாமதவா ரணங்குளிர்பூந் தாளருள வின்பநல நண்ணினேமால். | 3 |
3335 |
பட்டீசர். மாமேவு பண்ணவரு மெண்ணவரு மகவானு மறைநூ லாய பாமேவு நாவலனுங் காவலனு முனிவரரும் பகர்மற் றோருங் காமேவு பன்மலரு மென்மலரும் படியிறைப்பக் காட்சி நல்கு தாமேவு திருவுருவோ ரெட்டீசர் பட்டீசர் சரணஞ் சார்வாம். | 4 |
3336 |
வெளியுறலுட் புகலின்றிக் களத்துநடு வமர்தருவெவ் விடமு நாளு, மிளிகிளர்பெண் ணுருவமுமா ணுருவமுமா கியவுருவு மருண்மு கத்தே, யொளிர்விழிக ளொடுநுதல்சான் முரண்விழியுந் தன்பெருமை யுணர்த்த வோவாத், தெளிகிளர்பட் டீசம்வளர் பட்டிலிங்கப் பெருமான்றாள் சேர்ந்து வாழ்வாம். | 5 |
3337 |
ஞானாம்பிகை. நயனநுதல் பன்னிறத்த வயனரியா தியர்பலரு நயக்குமாறு, வியனமைய வேற்றிடவும் வேறுநிற முறாவனையான் மேனியேபோற், பயனமையும் வெண்மகளுஞ் செம்மகளுங் கலக்கவுந்தம் பண்பு மாறாக், கயன்மருள்கட் பல்வளைக்கைக் காமருஞா னாம்பிகைதாள் கருத்துள் வைப்பாம். | 6 |
3338 |
வண்ணிறங்கொள் பன்மலர்மா மகண்முதலோ ரிறைத் திடலால் வதிப ராக, மொண்ணிறங்கொ ளன்பர்மன மாயாவணுக் குழாஞ்செறிவ துணர்த்துங் காலுந், தண்ணிறங்கொள் பல்லறமுமடைந்துகோ லுபுசெறியுந் தகையு ணர்த்தும், வெண்ணிறங்கொள் பல்வளைக்கை யும்பெறுஞா னாம்பிகைதாண் மேவி வாழ்வாம். | 7 |
3339 |
சபாபதி. வந்துதரி சித்திடுவார் மலமாசு மண்ணவெழு மாண்புபோலச், சிந்துபல சீகரமந் தாகினிவெவ் வினைக்காடு தீத்த லேபோன் முந்துசுடர் விட்டெழுசெந் தழலின்மே னோக்கவொளிர் மூவா மன்றி னந்துதிரு வருள்பெருக நடநவிலும் பெருமானை நயந்து வாழ்வாம் | 8 |
3340 |
சிவகாமசுந்தரியம்மை. 3340. தொண்டுகாட் டிடுதிறத்தா லொவ்வொருவ ரனுபவிக்கத் துணிவார் பூமே, லண்டுகாட் டிடுபிரம னாதியர்மற் றென்செய்வாரவர்போ லாது, பண்டுகாட் டிடுமன்றுட் பரமர்புரி திருநடமாம் பரமா னந்தங், கண்டுகாட் டிடுக்கருணைச் சிவகாம சுந்தரிதாள் கருத்துள்வைப்பாம். | 9 |
3341 |
தஷிணாமூர்த்தி. இருவரா லியற்றிரண்டு மெய்துருவ மெய்தாம லெந்தஞான்று, மொருவரா லளப்பருந்தன் னடிமருவி யின்பநிலை யுவப்பயாங்க, ளிருவரா லியற்றிரண்டு மெய்தாத திருவுருவ மெய்தி நாளு, மொருவரா லளப்பருமா லடிமருவும் பெருமானை யுளங்கொள்வாமால். | 10 |
3342 |
வைரவக்கடவுள். அரிவிதிசே வித்திடுகாற் கையுளதென் னெனவிதியையரிவி னாவ, விரிதருபுண் டரிகமென வதனகத்தென் னெனவரியை விதிவி னாவப், பிரியமது வெனநகஞ்சூற் றலைச்சிவப்பென்சொற்றிரெனப் பிறர்வி னாவப், பரியசமழ்ப் பவர்கொளச்சூ லமுங்கபாலமுந்தரித்தோன் பாதம் போற்றி. | 11 |
3343 |
அனுஞ்ஞைவிநாயகர். சடையிலிளம் பிறைபொலிய வதன்சாயை யெனமுகத்தோர் தவளக் கோடு, மிடையவொழுக் கமுதெனவெண் ணூலிலங்க வீசியவெண் ணிலவு மான, வடையரைவெண் படமிளிர வவ்வொளியை யஞ்சியிரு ளடிவீழ்ந் தென்ன, விடைதலிலுந் துருவமைய வளரனுஞை மழகளிற்றை யெண்ணி வாழ்வாம். | 12 |
3344 |
முருகக்கடவுள். இறவிதபுத் தலையுணர்த்த யமனைவருத் தியதந்தை யெண்ணந் தேர்ந்து, பிறவிதபுத் தலையுணர்த்த வயனைவருத் துபுமறைகள் பிதாவுஞ் சேயு, மறவிதபுத் துணர்மினந நியரெனறேற் றியகருணை வள்ள லன்ப, ருறவிபசு மயிலுகைக்குங் குமாரநா யகன்மலர்த்தாளுள்ளி வாழ்வாம். | 13 |
3345 |
திருநந்திதேவர். வேறு இடையினொற் றொழியச் சூட லெப்பெய ரிறைக்கப் பேரே யடைதரு தனக்கு மாக்கி யவன்பணி முடியிற் றாங்கிக் கடையரேம் பணியு மங்கோ கனகநே ரடியிற் றாங்கு முடையனெங் குரவர் முன்னோ னருளடைந் துய்வார் மேலோர். | 14 |
3346 |
அகத்தியமுனிவர். வரையரத் தழுந்த வாழி வற்றமால் சிவமாக் காணப் புரையுதள் பதும மாகப் பொலியொரு கரத்தா லாற்றிக் கரைநகை முதலாற் றெவ்வைக் கடப்பவ னிலுஞ்சீர் வாய்ந்து தரைபுகழ் பொதியில் வாழ்செந் தமிழ்முனிக் கடிமை செய்வாம். | 16 |
3347 |
திருஞானசம்பந்தமூர்த்திநாயனார். இறையரு ளதனா லூர்தி யெய்தியு நீழல் செய்யு முறையதொன் றெய்தி லேமென் றயனொடு முகுந்த னாணக் குறைவிலாச் சிவிகை யோடு பந்தருங் குலவப் பெற்ற நிறைவுசால் காழி ஞானப் பிள்ளைதா ணினைந்து வாழ்வாம் | 16 |
3348 |
திருநாவுக்கரசுநாயனார். விடமெழ வெறுப்பு வைத்தா ரமுதெழ விருப்பஞ் செய்த கடவுள ரயன்மா னாணக் கையரப் பூதி யிட்ட வடர்விட மமுத மள்ளி யள்ளியுண் டளவா வின்பத் தொடர்பமைந் தொளிர்வா கீசர் துணையடி போற்றி செய்வாம். | 17 |
3349 |
சுந்தரமூர்த்திநாயனார். மறையவ னெனும்பேர் பெற்றேன் மன்னவ னெனும்பேர் பெற்றே, னிறையவன் புகழ்யா வர்க்குண் டென்றயன் முகுந்தனாண, முறைமறை மறையோ னென்று மொழிவதற் கேற்பத் தூது, கறைமிடற் றவனைப் போக்கு நம்பிதாள் கருதி வாழ்வாம். | 18 |
3350 |
திருவாதவூரடிகள். கரைசெயு மசுத்த மாயா காரிய மணியொன் றேற்று வரைகொடன் மார்பில் வைத்த மால்சமழ்ப் புறவெண் ணில்லா வுரையெனுஞ் சுத்த மாயா காரிய மணிக ளோவாப் பரையிடப் பெருமா னுக்குச் சூட்டினார் பாதம் போற்றி. | 19 |
3351 |
சண்டேசநாயனார். புரைதபு மன்பி னோர்பாற் புறமகங் கரையும் பெம்மான் விரைகம ழாத்தி நீழற் புறங்கரை யாமன் மேவி வரையென விருப்ப வான்பால் வரையறு குடங்கொண் டாட்டித் தரைபுக ழின்பந் துய்த்த மழவுதாள் சார்ந்து வாழ்வாம். | 20 |
3352 |
அறுபத்துமூவர். மறைமுதற் கலைக டேறா மாதேவை யேவல் கொண்ட தறைபுகழ் நாவ லூரர் தனித்தனி யடியேன் யானென் றறைபெருந் தவத்த ராய வறுபத்து மூவர்க் கெண்ணில் குறையுடை யானு மவ்வா றுரைப்பது குணமாங் கொல்லோ. | 21 |
3353 |
பஞ்சாக்காதேசிகர். புகழிக ழுபய மாய பொழிற்றலை வாழ்க்கை வேண்டே மகிழ்மல மாதி தன்னே ரெய்தின ரெய்தா ராக வகழ்மதில் தனிகு லாய வாவடு துறைக்கண் மேவித் திகழ்குரு நமச்சி வாயன் சேவடி வாழ்க்கை யோமே. | 22 |
3354 |
அம்பலவாணதேசிகர். நம்பல மாக வைகு ஞானக்கோ முத்தி மேய வம்பல வாண தேவ னருளிய பிராசா தத்தால் வம்பல சாத மெல்லா மாற்றியா னந்த சாத மும்பல மாகப்பெற்றே முதற்குமேற் பெறுவ தென்னே. | 23 |
3355 |
சுப்பிரமணியதேசிகர். வேறு. நன்மைதிகழ் தென்றிருவா வடுதுறைச்சுப் பிரமணிய நமச்சி வாயன், மென்மைமல ரடிப்பணிசெய் விதம்வந்த விப்பிறப்பை வியந்தேன் சற்றும், புன்மையிலிப் பவங்கோடா கோடிவரு மேனுமுளம் புழுங்கே னந்தோ, வென்மையவன் பிறவான்மற் றெனையுமவ்வா றியற்றுவன்யா னென்செய் கேனே. | 24 |
3356 |
திருத்தொண்டுபுரிவோர். சத்திவனப் பட்டீசத் தனிப்பிராற் கியற்றுபணி தலைக்கொண் டாருண், முத்திவளர் திருப்பணியே முதலலகுப் பணியியற்ற முயல்வா ரீறாச், சித்திகொள்யா வருந்திருநீ றணிந்துருத்தி ராக்கமணிதிகழப் பூண்ட, புத்திகொள்யா வருங்குழுமி யிருக்கவிடங் கொடுத்திடுமென் புந்தி தானே. | 25 |
3357 |
ஆக்குவித்தோர். மாமேவு சோணுட்டு வேளாளர் குலதிலகன் வல்லோர் செந்நாப் பாமேவு சத்திமுற்ற வாழ்க்கைநமச் சிவாயமுகில் பயந்த மைந்தன் காமேவு கொடைத்தடக்கைச் சைவசிகா மணிகல்லிக் கடலா யுள்ளான் றூமேவு நயவதுல வாறுமுக பூபால சுகண வள்ளல். | 1 |
3358 |
வேறு. நறைகமழ் கொன்றை மாலை நாயகப் பெருமான் மேய மறைபுகழ் திருப்பட் டீச மான்மிய மொழிபெ யர்த்து நிறைசுவைத் தமிழாற் பாடி நேயத்திற் கொடுத்தி யென்று குறையிரந் தினிது கேட்பப் பாடுதல் குறிக்கொண் டேனால். | 2 |
3359 |
அவையடக்கம். மறைபல புகழுஞ் சத்தி வனத்ததி விருப்பம் வைத்த விறையவ னனைய சத்தி சொரூபமா மென்வாய்ச் சொல்லுங் குறையற விரும்பும் வாயின் குற்றமுட் குறியா னீன நிறைபார தாவர்கு லப்பெண் ணேயத்தின் மணந்த தோர்ந்தே. | 1 |
3360 |
3360. குடம்படு செருத்த லான்செய் பூசையைக் குறியாக் கொண்டோன், மடம்படு சுணங்கன் செய்யும் பூசையு மதித்த வாற்றா, லிடம்படு பெரியோர் செய்த வின்சுவைப் பாட்டொ டுஞ்சங், கடம்படு சிறியேன் செய்யும் பாடலுங் கைக்கொள் வானால். | 2 |
3361 |
தொகையிலக் கணஞ்சி தைந்த தொழின்முதலாமோர் மூன்றுந், தொகையிலக் கணங்கே டெய்தாப் பலவொடுந் தொகுத்துக் கொள்வர், வகையிலக் கணமைந் தேலா வறுங்கவி யெனுமான்றோரை, வகையிலக் கணமுஞ் சான்ற கவியொடும் வயங்கக் கொள்வார். | 3 |
3362 |
வில்லெறி புருவ வாட்கண் விளங்கிழை பகிர்ந்த மேனி, யல்லெறி கண்டத் தெண்டோ ளண்ணலார் பலரர்ச் சிக்கு, மெல் லெறி மலர்க ளோடு மினியதென் றொருவர் வீசுங், கல்லெறி யெற்ற தென்சொற் காமுறல் கருதி யன்றோ. | 4 |
33638 |
அருளமை யொருபா கத்த னையன்மற் றனைய பாகத், தெருளமை செவிவெய் தாமென் செய்யுளைக் கவர்தற் கன்றோ, மருளமை மான்மு ழக்க நாடொறு மருவ வேற்கும், பொருளமை யீது கண்டும் பாடாது போவேன் கொல்லோ. | 5 |
3364 |
பொதிதுகிற் குற்ற மோர்ந்து மணியினைப் புறத்துப் போக்கார், மதியினிற் சிறந்து ளோரென் வாய்மொழிக் குற்ற மோர்ந்து, திதிசெய்மா லயனுந் தேறாச் சிவபிரான் சரித மாய, விதியினை யெந்த ஞான்றும் விலக்கல்செய் யாது கொள்வார். | 6 |
3365 |
மால்கிளர் மனத்தா ரெம்மான் மான்மியக் குணங்கொளாமற், சால்பிலா வேறு வேறு குற்றமுட் டதையக் கொண்டே, யோல்படக் குரைப்பாரந்த மூர்க்கருக் குரைப்பா ரியாரே, பால்கொலோ விரத்தங் கொல்லோ முலையுண்ணி பருக லோர்வீர். | 7 |
3366 |
சிறப்புப்பாயிரம் திருவுலகர் மகிழ்தரக்கொ ளாறுமுக பூபாலன் சிறப்பிற் கேட்பப், பொருவுதவிர் பட்டீச மான்மியத்தைச் செந்தமிழாற் புனைதல் செய்தான், தருவுமணி யும்பொரவென் போல்வாருக் கருள் சுரக்குந் தகையான் மிக்கான், மருவுபுகழ்ச் சிரகிரிவாழ் மீனாட்சி சுந்தரநா வலவ ரேறே. | 8 |
3367 |
திருநாட்டுப்படலம் தம்மைநேர் பட்டி லிங்கர் தண்ணருட் பல்வ ளைக்கை, யம்மையோ டினிது மேவ வமைந்தபட் டீச மாதி, வெம்மைதீர் தலமெண் ணில்ல தன்னக மிதப்பக் கொண்டுட், செம்மைசேர் சோழநாட்டின் வளஞ்சில செப்ப லுற்றாம். | 1 |
3368 |
சழக்கன்று கழுவாய் வேறே தகச்செய லாநின் செய்கை, வழக்கன்று தவிர்தி யென்னு மந்திர ருரைகொள் ளாதான், குழக்கன்று நிமித்தந் தன்சீர்க் குலத்தரு மருந்தா யுள்ள, மழக்கன்று தபத்தே ரூர்ந்த மனுவளித் ததுசோ ணாடு. | 2 |
3369 |
மாயவ னிளவ லாக வானக முழுதுங் காப்போ, னாயவனனைய வாழ்வி லதிகமா யிரம்பங் கென்று, பாயவன் புகழ்சா றன்பாற் பயில்குலக் கடைஞ ரோடு, மேயவ னாகச் செல்வ விளக்கமிக்கதுசோ ணாடு. | 3 |
3370 |
சித்திவிநாயகர். சீர்பூத்த நறியமண முகமுன்வழி படுமன்பர் தேவ ராவா, ரேர்பூத்த முகத்துநடுக் காட்டல்போ லாதுமுகத் தியைபு மோர்கை, வார்பூத்த நுனிக்காட்டி மகிழவுறீஇ யவர்வேண்டும் வரங்க ணல்கும், பார்பூத்த சித்திமத குஞ்சரப்பொற் செஞ்சரணம் பணிந்து வாழ்வாம். | 1 |
3371 |
குடவாயில்விநாயகர். புனைமவுலி முடிமணியாய் மதாணிநடுப் பதிமணியாய்ப் பொருந ரேத்த, வனைகழலொண் மணியாய்விண் மணிபொலிய வுயர்ந்துகுட வாரிவேலை, வினையரக்கற் பந்தாடி வியன்குடநீர்க் கரையுயர்ந்து மேவி யன்பர், முனைபடரைப் பந்தாடுங் குடவாயின் மழகளிற்றை முன்னி வாழ்வாம். | 2 |
3373 |
தேரடிவிநாயகர். ஆதனத்தைச் சூழவரி பலவமர்ந்த வெனினுமிக லடுமோ ரியானை, மாதனநட் புறாமெனிலச் சுறாவெனவச் சுற்றதனை வயக்கப் பூதி, சாதனர்கை தொழுமிரதஞ் சார்ந்தமர்ந்தாற் போலமர்ந்து தாழ்வார் யார்க்குஞ், சேதனநன் கருள்புரியுந் தேரடிமால் களிற்றினடி சிந்தித் துய்வாம். | 3 |
3373 |
அரதீர்த்ததலேசர். அகரவுயி ரெனச்சதசத் தெங்குநிறைந் திந்திரனே யயனே மாலே, பகரவரு முனிவரரே யேனையரே போற்றிவழி படுந்தோ றன்னார், நகரமக ரங்களைந்து பாறோன்று மான்முலைபோ னயந்து தெய்வச், சிகரகருக் கிருகமம ரரதீர்த்த தலேசரடி சிந்தித் துய்வாம். | 4 |
3374 |
பெரியநாயகியம்மை. கருமுனிவார் கைகுவிக்குங் கண்ணுதற்கு மகளாகிக் கருத மீட்டுந், திருமுனிய றாயாகித் திகழுமொரு முறைமாறு செயல்குறித்தாங், கொருமுனிவன் றாயேயென் றுரைக்குமுறை யொடுமகளா மூழுங் கொள்ள, வருமுனிவில் பெருங்கருணைப் பெரியநா யகிமலர்த்தாள் வணங்கி வாழ்வாம். | 5 |
3375 |
சபாபதி. மலரவன்செய் தொழிலொருகை மாயவன்செய் தொழிலொருகை வானோ ராதிப், பலர்புகழு முருத்திரநா யகன்செய்தொழி லொருகைமறை பரவு மீசன், புலர்வருஞ்செய் தொழிலொருதாள் சதாசிவன்செய் தொழிலுமொரு பொற்றா ளாகக், கலரணுகா மணி மன்று ணடநவிலும் பெருமானைக் கருதி வாழ்வாம். | 6 |
3376 |
சிவகாமசுந்தரியம்மை. வயாவருத்தத் துடனுயிர்க்கும் வருத்தமுமோ ரணுத் துணையு மருவு றாது, தயாவின்மல ரவன்முதலெவ் வுயிர்களையு முயிர்த்துநனி தழைய நோக்கி, வியாபகமாங் கொழுநனுக்கு வியாப்பியமாம் பதத்தின்பம் விளையு மாறு, நயாவருளிற் பொதுநடனங் கண்டுகாட்டிடுபரைதா ணயந்து வாழ்வாம். | 7 |
3377 |
தக்ஷிணாமூர்த்தி. வேறு. மறையெனும் புருட னாதி மாண்பினர்க் குபதே சித்தே யிறைமைகொள் குரவர் தாமீ ரெண்மரு ளொருவ ராகு நறைமலர் நிம்ப நீழ னயந்தபொற் கோயி னின்ற முறையருட் குரவர் பாத முண்டக முடிமேற் கொள்வாம். | 8 |
3378 |
வைரவக்கடவுள். தேங்கமழ் மலரின் மேலான் செதுப்பழஞ் சென்னிபோக்குஞ், சாங்கமுந் திகிரிப் புத்தே டன்றிரு மேனி விம்மி, வாங்கரு நெய்த்தோர் போக்கு முபாங்கமு மலர்க்கை யொன்றிற், பாங்கமை வடுகப் புத்தேள் பதமலர் பழிச்சி வாழ்வாம். | 9 |
3379 |
சித்திவிநாயகர். துன்றுசித் திகளுள் வார்க்குத் தொகுத்தலாற் சித்தி யானை, நன்றுமெய் யறிவன் னார்க்கே நல்கலாற் சித்தி யானை, யென்றுல கத்தி லாய்ந்தா ரிரட்டுற மொழிய வப்பே, ரொன்றுபூண் டமருமுக்க ணொருத்தன்மா மலர்த்தாள் போற்றி. | 10 |
3380 |
முருகக்கடவுள். வேறு. உயிருயிர்க்கா சாரியனா காமையினாற் குரவுபுனை யுயிரைவேதஞ், செயிரில்சிவ மென்றேபா வனைபுரிதல் வேண்டுமெனச் செப்பவவ்வா, றுயர்பியல்பே யமைசிவமு நன்குரவ னெனவணங்குமுயர்புவாய்ந்த, பெயர்வரிய பெருமையின்மே லான்குமர வேல்சரணம் பேணி வாழ்வாம். | 11 |
3381 |
திருநந்திதேவர். வேறு. மனமுதன் மூன்ற னால்யாம் வழிபடப் பெறுவா னாமெம் மனகவா ரியன மக்கு முதற்குரு வாவா னோவாக் கனமலி நந்திப் புத்தே ளெனக்காட்டக் கண்டோ மேலாத் தினம்வழி பாடு செப்பான் வேறன்மை தேரான் கொல்லோ. | 12 |
3382 |
அகத்தியமுனிவர். அலைபுனல் சூழுங் காஞ்சி யமைந்தமேற் றளியின் வைகு கலைமுழு தோதா தோர்ந்த கவுணியர் வரவு நோக்கா துலைவில்குற் றால மேயோ னொருசிவ மாக வன்னான் றலைமிசை யங்கை வைத்த தமிழ்முனிக் கடிமை செய்வாம். | 13 |
3383 |
திருஞானசம்பந்தமூர்த்திநாயனார். மறைவிலக் காயபுத்த மார்க்கமே பொருளென் றோதி நிறைதர முனஞ்சா தித்த நெடியமா னாணுட் கொள்ள வறைதரு பவுத்தர் மும்மை யாயிரர் சைவ ராகிக் குறையற வருட்க ணோக்கங் கொடுத்துளார்க் கன்பு செய்வாம். | 14 |
3384 |
திருநாவுக்கரசுநாயனார். அடுசினக் களிமால் யானை யதனொடு நனிபோ ராற்றி விடுதலின் மருப்பி றுத்து வென்றமா னாணுட் கொள்ளப் படுசம ணுய்த்த யானை பணிந்துசூழ்ந் தேத்தி யேக விடுகலில் பதிகம் பாடி யிருந்தவர்க் கன்பு செய்வாம். | 15 |
3385 |
சுந்தரமூர்த்திநாயனார். தடஞ்சிலை முறித்து மேறு தழுவியுங் குறித்த மாதர் படம்பரை யல்குற் பௌவம் படிந்தமா னாணுட் கொள்ள விடம்படு மொருபெண் ணானை யெண்ணுபு குறித்த மாதர் குடம்புரை கொங்கைப் போகந் துய்த்தவர் குலத்தாள் போற்றி. | 16 |
3386 |
மாணிக்கவாசகசுவாமிகள். சகலரா யிருந்து மேலாஞ் சிவானந்த போகஞ் சாரா தகலரா வணையான் பூவா னாதியர் நாணுட் கொள்ளச் சகலரா யிருந்து மேலாஞ் சிவானந்த போக மேசார்ந் தகலரா தரியா வாத வூரர்தாள் சார்ந்து வாழ்வாம். | 17 |
3387 |
சண்டேசுரநாயனார். பிறப்பிறப் பொழியு மின்பம் பெறல்குறித் தவன்ஞா லத்துப் பிறப்பிறப் புளானைத் தந்தை யெனக்கொளிற் பெறானென் றோவிப் பிறப்பிறப் பிலானைத் தந்தை யேயெனப் பேணிக் கொண்டு பிறப்பிறப் பொழிசண் டீசப் பிரானடி யிறைஞ்சி வாழ்வாம். | 18 |
3388 |
அறுபத்துமூவர். மனமணுத் துணையே யென்று நியாயநூல் வகுக்கு மேனு மனகமெய்த் தவத்தா ராய வறுபத்து மூவ ராவார் கனசரித் திரம னைத்துங் கவர்ந்துதற் குள்ள டக்கும் வினவுறீ ரெவ்வா றென்று விடைவித்தி னாலே போலும். | 19 |
3389 |
பஞ்சாக்கரதேசிகர். விழியறி வுடையார்க் காய மெய்ஞ்ஞானப் பெருங்கோ முத்திச் செழியரு ணமச்சி வாயன் றிருப்பெரும் பெயர்ந வின்று மொழிவிலப் பெயர்பி றர்க்கு முரைத்துமந் தோவன் னானை வழிபட நாணுஞ் சில்லோர் மடமைக்கோ ரொழிபு முண்டோ. | 20 |
3390 |
அம்பலவாணதேசிகர். வரியளி முரலுஞ் சோலை யாவடு துறைக்கண் வைகு மரியமெய்ஞ் ஞான மூர்த்தி யம்பல வாண தேவன் பிரியமிக் கெனையாண் டென்பாற் பெறுவது விடாது பெற்றெற் குரியதை யுலோபஞ் செய்யா துதவினா னுய்ந்து ளேனே. | 21 |
3391 |
மற்றசிவநேசர்கள். பெரியநா யகித்தா யோடும் பெருந்திரு வரன்கு ளத்து மரியநா யகர்பொற் கோயில் வழிபடு வார்கள் யாரும் புரியுமத் தளியி னீங்கார் நீங்குதல் புணரு மேனும் விரியுமென் னெஞ்சி னீங்கார் மேவிவீற் றிருப்பர் மாதோ. | 22 |
3392 |
ஆக்குவித்தோர். மறைமுடி யமருந் தெய்வ மான்மிய நீறு பூசி மறைபல விடத்து மோத வயங்குகண் மணிகள் பூண்டு மறைநடுப் பொலியு மைந்து வன்னமா மனுக்க ணித்து மறைமுறை யிட்டுந் தேறா மாதேவன் கழல்பூ சிப்பார். | 1 |
3393 |
திருவரன் குளப்பொற் கோயிற் றிருப்பணி யான வெல்லாம் பொருவரு மன்பி னாலே பொதுத்திறங் கடிந்து செய்வார் வெருவரு குபேர வாழ்க்கை மேலெனா வாழ்க்கை யுற்றார் பெருவள வல்ல நாட்டிற் பெருங்குடி வணிக ராவார். | 2 |
3394 |
அரியயன் முதலோர் போற்று மரன்குளத் தலபு ரானம் பிரியமிக் கமையு மாறு வடமொழி பெயர்த்தெ டுத்துத் தெரியுநற் றமிழி னாலே செப்பிட வேண்டு மென்று விரியுமெய்ப் பரிவிற் கேட்க விழைந்தியான் பாட லுற்றேன். | 3 |
3395 |
அவையடக்கம். சுவைபடு கருப்பங் காட்டிற் றோன்றவீற் றிருந்து ளோனச் சுவைபடா வேப்பங் காட்டுந் தோன்றவீற் றிருத்த லாலே நவைபடாப் பெரியோர் சொற்ற நயக்குமின் பாட லோடு நவைபடு மடியேன் சொற்ற பாடலு நயந்து கொள்வான். | 1 |
3396 |
விட்புனன் முடிமேற் கொண்டு மேவினோர் குடங்கர் கொண்டு மட்புனன் முகந்தே யாட்டி வழுத்திட வுவப்பர் மேன்மேற் கட்புனல் பொழிந்து நால்வர் கரைந்தபா வேற்றார் கண்ணி லெட்புன லுந்தோற் றாவென் பாட்டுங்கேட் டினிது வப்பார். | 2 |
3397 |
இருவருங் காண வெண்ணா ரீரிரு மறைக்கு மெட்டார் திருவரன் குளத்து வாழ்மா தேவனா ரெனறெ ரிந்தும் பொருவரு மவரைப் பாடல் புரிகுவ னன்பர் தம்பா லருவருப் பிலரா யெண்மை யாதல்கை கொடுக்கு மென்றே | 3 |
3398 |
சிறப்புப்பாயிரம். சீர்வருஞ் சிறப்பான் மிக்க திருவரன் குளப்பு ராண மேர்வருந் தமிழாற் பாடி யினிதரங் கேற்றி னானா றேர்வருங் கலையுந் தேர்ந்தோன் றிரிசிரா மலையில் வாழ்வோன் சோர்வருங் குணமீ னாட்சி சுந்தர நாவ லோனே. |
3399 |
திருநாட்டுப்படலம் இறைவ னார்திரு வரன்குளப் பெருந்தல மெழுவாய் நிறைத லம்பல கொடுநிலா வல்லநா டாதி யறைத ரும்பல நாடுந்தன் னகங்கொடு பொலிந்து முறைபி றழ்ந்திடா வளவர்நாட் டணிசில மொழிவாம். | 1 |
3400 |
சைய மால்வரைத் தாய்மனை நின்றெழூஉச் சலதி யைய நாயகன் மனைபுக வணைதரு பொன்னி வைய மாமகண் முகமெனும் வளவர்கோ னாடு பைய நாடொறுந் தங்கிச்செஃ றானமாம் படித்தே. | 2 |
3401 |
தாயி லாகிய சையமால் வரைமிசைத் தங்கு மாயி லெண்ணிலா வயிரஞ்செம் மணிமுத லனைத்துந் தோயில் சேர்தரக் கொண்டுபோய்த் தொகுத்தலா னன்றோ பாயி லாழியை யரதனா கரமெனப் பகர்வார். | 3 |
3402 |
தங்கு நீடுநல் லூழுடை யார்புடைச் சார்வா யெங்கு முள்ளவ ரீண்டிநட் பாகுத லேய்ப்பக் கொங்கு நாட்டொரு குலவரை யாம்பிரத் தடியிற் பொங்கு நீத்தமோ டெண்ணிலா றளாவுவ பொன்னி. | 4 |
3403 |
கலியொ டும்பெரும் போர்செயக் கலித்தெழு பொன்னி மலிது ரோணம்வேய்ந் தடைந்தென நுரையொடும் வருமால் பொலியு மாம்பிரத் தடியெழு குடிஞையும் பொற்ப வொலிகு லாமதற் குடன்பட்டாற் போற்சிவந் துறுமால் | 5 |
3404 |
பொன்னி மாநதிக் கரையிரு மருங்கினும் பொலிய மின்னி யாகசா லைகள்பல மிடைகுவ வாங்கண் வன்னி மேலெழு தூபம்வா னளாய்ச்சுரர் வைய முன்னி மேவுற மனுச்செவி புகாமுன முய்க்கும். | 6 |
3405 |
மாட மேனலார் குழற்கிடு விரைப்புகை வாசங் கூட வானயாற் றாடர மங்கையர் கூந்த லூட ளாய்முரு கேற்றலி னறுவிரை யுற்று நீட லோர்ந்தவ ரியன்மண மென்பது நிசமே. | 7 |
3406 |
முதிரு மாக்கனி பலபடு விடபமேன் முழங்கி யதிரும் வானரம் பாய்தர வாங்குதிர் கனியா லுதிரு நெற்பல வேனைநாட் டறுத்தடித் துறச்செய் பிதிரு றாதநெற் பொலியெனப் பிறங்குவ நாளும். | 8 |
3407 |
முனிவர் பற்பல ரடைந்துகா விரிப்புனன் முழுகிக் கனிவ ரும்பவெண் ணீறொருங் கணிந்திருள் கடிந்து பனித புங்கதி ரெதிர்பரப் பியசடைத் திவலை யினிய செந்துகிர் நித்தில முகுத்தென வியையும். | 9 |
3408 |
தழைசெ றிந்தபைம் புன்னைக ணடுவெழூஉத் தழைதீர்ந் துழைசெ றிந்திடப் பலமர்ந் தோங்கிய முருக்கு மழைபொ ருங்குழற் றிருமகண் மணாளனா மழைமேல் விழைய வெம்பிரா னிவர்ந்தவோர் காட்சியே விழையும். | 10 |