கூத்தியல் திரட்டு
kUttiyal tiraTTu
(in tamiz UTF-8 encoding)
|
Etext - Preperation, input-keying, Proof reading, *.rtf, Web versions in TSCII and Unicode N D LogaSundaram and his sister Ms.N D Rani-Chennai. This webpage presents the Etext in Tamil script in UTF-8 encoding.
Project Madurai is an open, voluntary, worldwide initiative devoted to
You are welcome to freely distribute this file, provided this header page is
(இசை-நாட்டியக்கலைஇயல் நுற்பாக்கள்) திரட்டியோன்-மயிலை சீனி வேங்கடசாமி
நூல்களில் சிலவற்றின் பெயர்களும் மறைந்து போயின. உரையாசிரியர்களில் சிலர் தங்கள் உரையில் சில செய்யுள்களையும் சூத்திரங்களையும் மேற்கோள் காட்டி அவை இன்ன நூலை சேர்ந்தவை என்று கூறாமலே விட்டுவிட்டனர் அந்தச் செய்யுள் களும் சூத்திரங்களும் எந்த நூலைச் சேர்ந்தவை என்பதும் அறியக்கூடவில்லை. இங்கு அந்தச் செய்யுள்களையும் சூத்திரங்களையும் தொகுத்துக் கூறுகிறோம். ஆசிரியர் 'சிலப்பதிகார'க் காவியத்திற்கு எழுதிய உரையில் கீழ்க்கண்ட சூத்திரங் களில் 'பரதநாட்டிய'த்திற்கு உரிய 'கை'களை (முத்திரைகளை) புலப்படுத்துகின்றனர். |
சிலப்பதிகார உரையாசிரியர் மேற்கோள்கள் கைவகைத் தன்னைக் கருதுங் காலை இணையா வினைக்கை இணைக்கை என்ன அணையுமே என்ப அறிந்திசி னோரே 1 இணையா(து) இயல்வ(து) இணையா வினைக்கை இணைந்(து)உடன் வருவ(து) இணைக்கை ஆகும் 2 அணைவுறு பதாகை, திரிபதா கை,யே கத்தரிகை, தூப(ம்), அராளம், இளம்பிறை, சுகதுண் டம்,மே முட்டி, கடகம், சூசி, பதும கேசிகம், துணித்த மாசில் காங்கூலம், வழுவறு கபித்தம், விற்பிடி, குடங்கை, அலாபத் திர,மே பிரமரம், தன்னோடு தாம்பிர சூடம், பசாச(ம்), முகுளம், பிண்டி, தெரிநிலை, பேசிய மெய்ந்நிலை, உன்ன(ம்), மண்டலம், சதுர(ம்), மான்தலை, சங்கே, வண்டே, அதிர்வி(ல்) இலதை, கபோத(ம்), மகரமுகம், வலம்புரி, தன்னொடு முப்பத்து மூன்றென்(று) இலங்குமொழிப் புலவர் இசைத்தனர் என்ப 3 பதாகை என்பது பகரும் காலைப் பெருவிரல் குஞ்சித்(து) அலாவிரல் நான்கு(ம்) மருவி நிமிரும் மரபிற்(று) என்ப 4 எல்லா விரலு(ம்) நிமிர்ந்(து)இடை இன்றிப் பெருவிரல் குஞ்சித் தல்பதாகை ஆகும் 5 சிலம்பு 8-27 அடி, உரை மேற்கோள், அடியார்க்கு நல்லார் பெருவிரல் குஞ்சித்(து) ஏனைய நான்கு(ம்) நிரலே நிமர்தல் பதாகை ஆகும் 6 சிலம்பு 8-27 அடி, உரை மேற்கோள், அரும்பத உரையாசிரியர் திரி பதாகை தெரியுங் காலை அறை பதாகையில் நுனிவிரல் முடக்கின்(அ)· தாம்என மொழிப அறிந்திசி னோரே 7 கத்தரி கையே காண்தக விரிப்பின் அத் திரி பதாகையி(ன்) அணியின் புறத்தைச் சுட்டு அகம் ஒட்ட விட்டு நிமிர்ப் பதுவே 8 தூபம் என்பது துணியும் காலை விளங்குகத் தரிகை விரல்அகம் வளைந்து துளங்கும் என்ப துணி(பு)அறிந் தோரே 9 அராளம் ஆவ(து) அறிவாக் கிளப்பின் பெருவிரல் குஞ்சித்துச் சுட்டுவிரல் முடக்கி விரல்கள் மூன்று(ம்) நிமிர்ந்(து)அகம் வளைதற்(கு) உரிய(து) என்ப உணர்ந்திசி னேரே 10 சுட்டும் பேடு(ம்) அநாமிகை சிறுவிரல் ஒட்டி அகம்வளைய ஒசித்த பெருவிரல் விட்டு நீங்கும் விதியிற்(று) என்ப 11 சுகதுண்ட(ம்) என்பது தொழில்பெறக் கிளப்பின் சுட்டு விரலும் பெருவிரல் தானும் ஒட்டி உகிர்நுனை கௌவி முன்வளைந்(து) அநாமிகை முடங்கப் பேட்டொடு சிறுவிர(ல்) தான்மிக நிமிர்ந்த தகுதிற்(று) என்ப 12 முட்டி என்பது மொழியும் காலைச் சுட்டு நடுவிரல் அநாமிகை சிறுவிரல் இறுக பிடித்த முறைமைத்(து) என்ப 13 கடக முகமே கருதும் காலைப் பெருவிரல் நுனியும் சுட்டுவிரல் நுனியும் பருவ வளைந்(து) அவ்வுகிர்நுனி கௌவி ஒழிந்த மூன்றும் வழிவழி நிமிர மொழிந்தன(ர்) என்ப முடி(பு)அறிந் தோரே 14 சூசி என்பது துணியும் காலை நடுவிரல் பெருவிரல் என்(று)இவை தம்மில் அடைவுபட ஒற்றிச் சுட்டுவிரல் நிமிர ஒழிந்தன வழிவழி முடங்கி நிற்ப மொழிந்தனர் மாதோ முடி(பு)அறிந் தோரே 15 பதும கோசிகம் பகரும் காலை ஒப்பக் கைவளைந்(து) ஐந்து விரலு(ம்) மெய்பட அகன்ற விதியிற்(று) ஆகும் 16 காங்கூ லம்மே கருதும் காலைச் சுட்டும் பேடும் பெருவிரல் மூன்றும் மொட்டின்முன் குவிய அநாமிகை முடக்கிச் சிறுவிரல் நிமர்ந்த செய்கைத்(து) ஆகும் 17 முகிழ்காங் கூல(ம்) முந்துற மொழிந்த குவிகாங் கூலம் குவிஇழந் ததுவே 18 மலர்காங் கூல(ம்) அதுமலர்ந் ததுவே 19 கபித்தம் என்பது காணும் காலைச் சுட்டுப் பெருவிரல் ஒட்டிநுனி கௌவியு(ம்) அல்ல மூன்று(ம்) மெல்லப்பிடிப் பதுவே 20 விற்பிடி என்பது விரிக்கும் காலைச் சுட்டொடு பேடி அநாமிகைச் சிறுவிரல் ஒட்டி அகப்பால் வளையப் பெருவிரல் விட்டு நிமிரும் விதியிற்(று) ஆகும் 21 குடங்கை என்பது நுவலும் காலை உடங்குவிரல் கூட்டி உள்குழிப் பதுவே 22 அலாபத் திரமே ஆயும் காலை புரைமையின் மிகுந்த சிறுவிரல் முதலாய் வருமுறை ஐந்தும் வளைந்துமறி வதுவே 23 பிரமரம் என்பது பேணும் காலை அநாமிகை நடுவிரல் அமைவுறப் பொருந்தி தாம்வலம் சாயத் தகைசால் பெருவிரல் ஒட்டிய நடுவுள் சேரச் சிறுவிரல் சுட்டு வளைந்துபின் தோன்றிய நிலையே 24 தாம்பிர சூடமே சாற்றும் காலைப் பேடே சுட்டுப் பெருவிரல் நுனிஒத்துக் கூடி வளைந்து சிறுவிரல் அணிவிரல் உடன்தின் முடங்கி நிமிரநிற் பதுவே 25 பசாசம் என்பது பால்படக் கிளப்பின் அகநிலை முகநிலை உகிர்நிலை என்னத் தொகைநிலை பெற்ற மூன்(று) என மொழிப அவைதாம் சுட்டுவிரல் நுனியில் பெருவிரல் அகப்பட ஒட்டி வளைந்த(து) அகநிலை, முகநிலை அவ்விரல் நுனிகள் கௌவ்விப் பிடித்தல் செவ்விதாகும், சிறந்த உகிர்நிலை உகிர்நுனை கௌவிய(து), ஒழிந்த மூன்றும் தகைமையில் நிமிர்த்தல் அம் மூன்றற்கும் தகுமே 26 முகுளம் என்பது மொழியும் காலை ஐந்து விரலும் தலைகுவிந்(து) ஏற்ப வந்து நிகழு(ம்) மாட்சித்(து) ஆகும் 27 பிண்டி என்பது பேசும் காலைச் சுட்டுப் பேடிஅ நாமிகை சிறுவிரல் ஒட்டி நெகிழ முடங்கஅவற் றின்மிசை விலங்குறப் பெருவிரல் விட்டும் கட்டியும் இலங்குவிரல் வழிமுறை பெற்றலும் இயல்பே 28 தெரிநிலை என்பது செப்பும் காலை ஐந்து விரலும் அலர்ந்துகுஞ் சித்த கைவகை என்ப கற்றறிந் தோரே 29 மெய்ந்நிலை என்பது விளம்பும் காலைச் சிறுவிரல் அநாமிகை பேடொடு சுட்(டு)இவை உறுத(ல்) இன்றி நிமிரச் சுட்டின்மிசைப் பெருவிரல் சேரும் பெற்றித்(து) என்ப 30 உன்ன நிலையே உணரும் காலைப் பெருவிரல் சிறுவிரல் என்றிவை இணைய வருமுறை மூன்றும் மலர்ந்துநிற் பதுவே 31 மண்டலம் என்பது மாசறக் கிளப்பின் பேடு நுனியும் பெருவிரல் நுனியும் கூடி வளைந்துதம் உகிர்நுனை கௌவி ஒழிந்த மூன்றும் ஒக்க வளைவ(து)என மொழிந்தனர் என்ப முழு(து)உணர்ந் தோரே 32 சதுரம் என்பது சாற்றும் காலைப் மருவிய மூன்று(ம்) நிமிர்ந்(து)அகம் வளைய பெருவிரல் அகம்உறப் பொற்பச் சேர்த்திச் சிறுவிரல் பின்பே நிமிர்ந்த செவ்வியின் இறுமுறைத்(து) என்ப இயல்(பு)உணர்ந் தோரே 33 மான்தலை என்பது வகுக்கும் காலை மூன்(று)இடை விரலும் நிமிர்ந்(து)அகம் இறைஞ்சிப் பெருவிரல் சிறுவிரல் என்(று)இவை நிமிர்ந்து வருவ(து)என்ப வழக்(கு)அறிந் தோரே 34 சங்(கு)எனப் படுவது சாற்றுங் காலைச் சிறுவிரல் முதலா(ய்)ச் செறிவிரல் நான்கும் பெறுமுறை வளையப் பெருவிரல் நிமிர்ந்தாங்(கு) இறுமுறைத்(து) என்ப இயல்(பு)உணர்ந் தோரே 35 வண்(டு)என் பதுவே வகுக்கும் காலை அநாமிகை பெருவிரல் நனிமிக வளைந்து தாம்நுனி ஒன்றித் தகைசால் சிறுவிரல் வாலிதின் நிமிர மற்றைய வளைந்த பாலின என்ப பயன்தெரிந் தோரே 36 இலதை என்பது இயம்பும் காலை பேடியும் சுட்டும் பிணைந்(து)உடன் நிமிர்ந்து கூடிய பெருவிரல் கீழ்வரை இறுகக் கடைஇரு விரலும் பின்னர் நிமிர்ந்த நடையின(து) என்ப நல்நெறிப் புலவர் 37 காணும் காலைக் கபோதம் என்பது பேணிய பதாகையில் பெருவிரல் நிமிரல் 38 மகரமுக(ம்) என்பது வடிக்கும் காலைச் சுட்டொடு பெருவிரல் கூட ஒழிந்தவை ஒட்டி நிமிர்ந்தாங்(கு) ஒன்றா ஆகும் 39 வலம்புரிக் கையே வாய்ந்த கனிட்ட நலம்திகழ் பெருவிரல் ஐயுற நிமிர்ந்து சுட்டுவிரல் முடங்கிச் சிறுவிரல் நடுவிரல் விட்டுநிமிர்ந்(து) இறைஞ்சும் விதியிற்(று) என்று கூறுவர் தொல்நூல் குறிப்(பு)உணர்ந் தோரே 40 எஞ்சுதல் இல்லா இணைக்கை இயம்பின்
அஞ்சலி என்பது அறிவுறக் கிளப்பி(ன்) எஞ்சல் இன்றி இருகையும் பதாகையால் வந்(து) அகம் பொருந்து மாட்சித்(து) என்ப 42 புட்பாஞ் சலியே பொருத்தஇரு குடங்கையும் காட்டி நிற்கும் காட்சிய(து) என்ப 43 பதுமாஞ் சலியே பதும கோசிகம் எனஇரு கையும் இயைந்துநிற் பதுவே 44 கருதுங் காலைக் கபோதக இணைக்கை இருகையும் கபோதம் இசைந்துநிற் பதுவே 45 கருதும் காலைக் கற்கட கம்மே தெரிநிலை அங்குலி இருகையும் பிணையும் 46 சுவத்திகம் என்பது சொல்லுங் காலை மணிகட் டமைந்த பதாகை இரண்டையும் மணிக்கட்(டு) ஏற்றி வைப்ப(து) ஆகும் 47 கருதிய கடகா வருத்தக் கையே இருகையும் கடக மணிக்கட்(டு) இயைவது 48 நிடதம் என்பது நெறிப்படக் கிளப்பின் முட்டி இரண்டுகை யும்சம மாகக் ஒட்டி நிற்கும் காட்சியத்(து) என்ப 49 தோரம் என்பது துணியும் காலை இருமையும் பதாகை அகம்புறம் ஒன்ற மருவி முன்தாழும் வழக்கிற்(று) என்ப 50 உற்சங்கம் என்ப(து) உணரும் காலை ஒருகை பிறைக்கை ஒருகை அராளம் தெரிய மணிக்கட்டில் ஏற்றிவைப் பதுவே 51 புட்பபுடம் என்பது புகலும் காலை ஒத்(து) இரண்டு குடங்கையு(ம்) இயைந்து பக்கம் காட்டும் பான்மைத்(து) என்ப 52 மகரம் என்பது வாய்மையி(ன்) உரைப்பின் கபோதம் இரண்டும் அகம்புறம் ஒன்ற வைப்ப(து) என்றே உரைத்தனர் புலவர் 53 அபயஅத் தம்மே அறிவுறக் கிளப்பின் வஞ்சமில் சுகதுண்ட(ம்) இருகையும் மாட்சியின் நெஞ்சுற நோக்கி நெகிழ்ந்துநிற் பதுவே 54 வருத்த மானம் வகுக்கும் காலை முகுளக் கையில் கபோதக் கையை நிகழச் சேர்த்தும் நெற்யிற்(று) என்ப 55 அவைதாம்
சிலம்பு கானல் வரியின் பழைய அரும்பத உரை
வலக்கை பெருவிரல் குரல்கொளச் சிறுவிரல் விலக்கின்(று) இளிவழி கேட்டும் - - - - - இணைவழி ஆராய்ந்து இணைகொள முடிப்பது விளைப்பரு மரபில் பண்ணல் ஆகும் (1) 57 பரிவட் டணையின் இலக்கணம் தானே மூவகை நடையின் முடிவிற்(று) ஆகி வலக்கை இருவிரல் வனப்புறத் தழீஇ இடக்கை விரலின் இயைவ(து) ஆகத் தொடையடு தோன்றியும் தோன்றா(து) ஆகியு(ம்) நடையடு தோன்று(ம்) நயத்த(து) ஆகும் (2) 58 ஆராய்தல் என்பது அமைவரக் கிளப்பின் குரல்முத லாக இணைவழி கேட்டு(ம்) இணையி லாவழி பயனொடு கேட்டும் தாரமும் உழையும் தம்மில் கேட்டும் விளரி கைக்கிளை விதிஉளிக் கேட்டும் தளரா(து) ஆகிய தன்மைத்(து) ஆகும் (3) 59 தைவரல் என்பது சாற்றும் காலை மையறு சிறப்பின் மன(ம்)மகிழ்(வு) எய்தி தொடையடு பட்டும் படாஅ(து) ஆகியும் நடையடு தோன்றி யாப்புநடை இன்றி ஓவாச் செய்தியின் வட்டணை ஒழுகிச் சீர்(ஏ)ற்(று) இயன்றும் இயலா(து) ஆகியும் நீர(து) ஆகும் நிரைய(து) என்ப (4) 60 செல(வு)எனப் படுவதன் செய்கை தானே பாலை பண்முறை திறமே கூட(ம்)என நால்வகை இடத்து நயத்த(து) ஆகி இயக்கமும் நடையும் எய்திய வகைத்தாய்ப் பதினோ(ரு) ஆடலும் பாணியும் இயல்பும் விதிநான்கு தொடர்ந்து விளங்கிசெல் வதுவே (5) 61 விளையாட்(டு) என்பது விதிக்கும் காலை கிளவிய வகையின் எழுவகை எழாலும் அளவிய தகைய(து) ஆகும் என்ப (6) 62 கைஊழ் என்பது கருதும் காலை எவ்விடத் தானும் இன்பமும் சுவையும் செவ்விதின் தோன்றி சிலைத்துவர( ல்) இன்றி நடைநிலை திரியாது நண்ணித் தோன்றி நாற்பத் தொன்பது வனப்பும் வண்ணமும் பால்படத் தோன்றும் பகுதித்(து) ஆகும் (7) 63 துள்ளல் கண்ணும் குடக்கூத்(து) உள்ளும் தள்ளா(து) ஆகிய உடனிலைப் புணர்ச்சி கொள்வன எல்லாம் குறும்போக்(கு) ஆகும் (8) 64 சிலம்பு 8-26 அடி உரையில் அரும்பத உரையாசிரியரும்
நல்லிசை மடந்தை நல்எழில் காட்டி
சிலப்பதிகாரம் கானல்வரி உரையில் அரும்பத
கூடை என்பது கூறும் காலை நான்(கு)ஆடி ஆகி இடைஅடி மடக்கி நான்(கு)அடி அ·கி நடத்தற்கும் உரித்தே (1) 66 வாரம் என்பது வகுக்கும் காலை நடையினும் ஒலியினும் எழுத்தினும் நோக்கி தொடைஅமைந்(து) ஒழுகும் தொன்மைத்(து) என்ப (2) 67 நில(ம்)முத(ல்) ஆகிய உலகியல் வரிக்கு முகமாய் நிற்றலின் முகம்)எனப் படுமே (3) 68 சிந்து நெடிலும் சேரினும் வரையார் (4) 69 பாட்டுடைத் தலைவன் பதியடும் பேரொடும் சார்த்திப் பாடின் சார்த்(து)எனப் படுமே (5) 70 முரிந்தவற - - - - - - - - - - - - - - - - குற்றெழுத்(து) இயலால் குறுகிய நடையால் ஏற்ற அடித்தொகை மூன்றும் இரண்டும் குற்ற(ம்) இல்எனக் கூறினர் புலவர் (6) 71 முகமும் முரியும் தன்னொடு முடியும் நிலையை உடையது நிலைஎனப் படுமே (7) 72 எடுத்த இயலும் இசையும் தம்மில் முரித்துப் பாடுதல் முரிஎனப் படுமே (8) 73 மாடகம் என்பது வகுக்கும் காலை கருவிளம் காழ்ப்பினை நல்விரல் கொண்டு திருவியல் பாலிகை வடிவா(ய்க்) கடைந்து சதுர மூன்றாகத் துளைஇடற்(கு) உரித்தே (1) 74 இணைஎனப் படுவ கீழு(ம்) மேலு(ம்) அணையத் தொன்றும் அளவின என்ப (2) 75 கிளைஎனப் படுவ கிளக்கும் காலை குரலே இளியே துத்தம் விளரி கைக்கிளை எனஐந்(து)ஆகும் என்ப (3) 76 நின்ற நரம்பிற்கு ஆறும் மூன்றும் சென்றுபெற நிற்பது கூடம் ஆகும் (4) 77 கண்ணிய கீழ்மூன்(று) ஆகி மேலு(ம்) நண்ணல் வேண்டு(ம்) ஈரிண்டு நரம்பே (5) 78 குரலே துத்தம் இளிஇவை நான்கும் விளரி கைக்கிளை மும்மூன்(று)ஆகித் தளராத் தாரம் உழைஇவை ஈரிரண்டு எனஎழும் என்ப அறிந்திசி னோரே (6) 79 தாரத்துள் தோன்று(ம்) உழைஉழையுள் தோன்றும் ஓரும் குரல்குரலி னுள்தோன்றிச் சேரும்இளி உள் தோன்றும் துத்தத் துள்தோன்றும் விளரியுள் கைக்கிளை தோன்றும் பிறப்பு (7) 80 (*) இவை சிலம்பு 8::33-34 அடிகளின் உரையில் அரும்பத
பேரியாழ் பின்னும் மகரம் சகோடமுடன்
ஒன்று(ம்) இருபது(ம்) ஒன்பதும் பத்துடனே
கோட்டினது அமைதியும் கொளுவிய ஆணியும்
ஓங்கிய முங்கில் உயர்சந்து வெண்கலமே
உயர்ந்த சமதளத்(து) ஓங்கிக் கால்நான்கில்
சொல்லும் இதற்களவு நாலைந்தாம் சுற்றளவு
இருவிரல்கள் நீக்கி முதல்வாய்ஏழ் நீக்கி
வளைவாய் அருகுஒன்று முத்திரையாய் நீக்கித்
சரிக மபதநிஎன்(று) ஏழ்எழுத்தால் தானம்
பூதமுதல் சாதனத்தாம் புற்கலத்தின் மத்திமத்து
மண்ணுடன் நீர்நெருப்பு கால்வானம் என்(று)இவைதாம்
செப்பிய பூதங்கள் சேர்ந்தோர் குறிஅன்றே
மெய்வாய்கண் மூக்குச் செவிஎனப் பேர்பெற்ற
பசிகோம்பு மைதுனம் காட்சிநீர் வேட்கை
ஓங்கும் வெகுளி மதம்மானம் ஆங்காரம்
ஒப்(பு)ஆர் பிராணன் அபானன் உதான(ன்)உடன்
இடைபிங் கலை சுழுமுனை காந்தாரி அத்தி
பூத வகைக(ள்)ஓர் ஐந்தாய் பொறிஐந்தாய்
துய்ய உடம்(பு)அளவு தொண்ணூற்(று)ஆறு அங்குலியாம்
ஆதாரம் பற்றி அசைவ முத(ல்)எழுத்து
ஐவகை பூதமு(ம்) ஆய சரீரத்து
மகரத்தின் ஒற்றால் சுருதி விரவியும்
குன்றாக் குறி(ல்)ஐந்தும் கோடா நெடி(ல்)ஐந்தும்
பாவோ(டு) அணைதல் இசைஎன்றார் பண்என்றார்
பேரிகை, படகம், இடக்கை, உடுக்கை,
பொன்இதழ் பொதிந்த பல்நிற மணிவடம்
அவ்வாய் மகரத்து அணிகிளர் மோதிரம்
குறங்குச் செறியடு கொய்அலங் காரம்
ஆய்மணிக் கட்டி அமைந்திலைச் செய்கைக்
புரைதபு சித்திரப் பொன்வளை போக்(கு)இல்
சங்கிலி நுண்தொடர் பூண்ஞாண் புனைவினைத்
நூலவர் ஆய்ந்த நுவ(ல்)அரும் கைவினைக்
கேழ்கிளர் தொய்யகம் மான்முகப் புல்லகம்
உரையில் மேற்கோள் காட்டியுள்ளார் |